Schilderen met licht kan heel eenvoudig zijn. Uiteindelijk ben je bezig met een soort Dodge & Burn. We stappen hier echter af van de leerboekmethode die dit allemaal op dit neutraalgrijze niveau tot stand brengt. Nee, we doen dit, omdat het snel moet gaan, hier gewoon op het lege niveau.
Tip - maak eerst een overzicht
Ik heb hier een soort routekaart uitgestippeld. Dit is mijn overzichtskaart. Alles wat licht is - alles wat wit is, moet worden opgelicht. Alles wat zwart is, wordt verduisterd.
Je ziet: ik wil hier de tulpen een beetje oplichten, de bladeren oplichten, de kleding, de nek en juist die gebieden in het gezicht. En dat concentreert zich allemaal naar het midden, naar het gezicht toe - en daar wil ik de kijker hebben.
Dit moet er later ongeveer zo uitzien. De ogen moeten gewoon een beetje sprankelen en het haar. En al het andere moet een beetje op de achtergrond treden.
Oplichten met de kwast
Je neemt gewoon wit als voorgrondkleur (1) en een zachte kwast (2). Activeer deze laag nog even kort (3). Ja, en met de vuilgraad: Zo ervaren als je bent, zo veel kracht kun je geven. Ik ga nu met ongeveer 14, 15% (4). Meer zou ik nog niet aandurven. Minder is in dit geval zeker meer.
En dan lichten we dit gebied op. Ik licht ook de ogen op. Dit is voor mij nu al te veel.
Dus ik ga een stap terug en verminder de dekkracht. Je ziet dus dat zelfs met 10% kom je eigenlijk best ver. Je licht de ogen bovenaan op, zodat ze een beetje opvallen. Ik doe niets aan het haar. Ik zou graag het midden van de neus nog iets helderder hebben, de lippen mogen gerust een beetje stralen, de kin en ook aan de zijkanten, daar mag wel een beetje meer zijn (bewerking wordt uitgevoerd op de rood gemarkeerde gebieden op de afbeelding).
In de iris wil ik dit niet hebben, daar ga ik destructief (1) overheen en haal het weg, anders lijkt alles zo melkachtig en glazig - en dat ziet er niet mooi uit.
Datzelfde doen we nu met de nek en dan met de tulpen. Daarvoor heb je ook niet veel oefening nodig met de techniek, want als je de dekkracht verlaagt, is het effect heel subtiel en dan kun je ook wat meer kracht zetten.
Ik maak mijn penseelpunt natuurlijk heel, heel zacht en geef hier glans aan de bloemen. Als het te veel is, gewoon een stap terug. Regel de dekkracht, penseeldekkracht (1) een klein stukje verder naar beneden. Vergeet de laagmodus hier Zacht licht (2) niet. Dan ziet het geheel er meteen veel, veel mooier uit.
Nu verhoog ik de dekkracht weer een beetje. Je moet altijd een beetje variëren, afhankelijk van welke delen hier worden geschilderd. En dan ziet het geheel er al een stuk levendiger uit.
Nu kan ik hier ook een beetje aan de neus doen, aan de lippen, die mogen gerust nog iets meer glanzen. Ongeveer zo.
Verduisteren met de kwast
Ja, en als ik klaar ben met de lichte delen van de afbeelding, pak ik de zwarte kwast en ga ik nu als allereerste enkele keren over het haar heen. De haaraanzet wil ik donkerder hebben. En makkelijker was het nog nooit om iets te verduisteren dan met de gewone kwast op de laag Zacht licht te schilderen.
Ik geef hier ook de hoeken nog wat extra. Dat ziet er bijna uit als smokey eyes. Zo komen de ogen wat sterker naar voren. Ik laat dit hier zo uitlopen. Naast de neus maak ik wat donkerder, zodat deze optisch iets smaller lijkt. Ja, de blos hier, die mag gerust nog iets sterker worden.
In het midden creëer ik zo'n donkere lichtrand. Dan ga ik nog eens over de donkere delen van de afbeelding, hier in de bladeren, bovenaan de kraag wat. Dit is dus echt iets voor als het snel moet gaan, misschien ook aan het einde van een retouche, wanneer je merkt: "Ah, hier zou ik nog wat lichter en wat donkerder kunnen maken", dan zou ik je deze methode aanraden.
Het verschil voor en na is ondanks de relatief eenvoudige werkwijze toch verbazingwekkend. Vooral de haarlijn vind ik echt goed gecorrigeerd. En let eens op de ogen: onze Smokey-Eyes, die vind ik ook echt, echt gaaf, hoe dat eruit ziet – alsof de make-up hier gewoon verder is uitgetrokken, maar het is niets anders dan hier heel subtiel verduisterd.
Dus zo kan je ook met licht schilderen. Dit is een voorbeeld van een vrouwenportret.
Voorbeeld: Mannenportret
Hier laat ik je het geheel zien aan de hand van een mannenportret. Toegegeven – een beetje een grappige afbeelding. Ik vind het nog steeds leuk. Uitstekend model trouwens.
Ook hier volg ik weer mijn plan: Je ziet, er gebeurt veel rondom de ogen. De ziel van de afbeelding zit in de ogen en daar wil ik nu echt veel, veel meer aan doen. De grote oppervlakken zoals hier op de kleding en dergelijke, dat is allemaal snel gedaan, maar bij een man kan ik – in tegenstelling tot een vrouw – ook wel eens de rimpels aanpakken. Moge mijn model het me vergeven, maar dit ziet er gewoon echt heel goed uit bij deze persoon.
Dan beginnen we hier weer: We maken een nieuwe lege laag aan. Ik pak nu meteen de zwarte kosten, moet gewoon even kijken: Waar is het al donker? Dat ga ik in ieder geval nog donkerder maken. Modus Zachte licht. En dan werk ik nu alles wat hier in de schaduw ligt, nogmaals heel gericht uit. Ik verhoog de dekking nog een beetje en schilder echt de kleinste rimpeltjes hier. En alles wat me hier opvalt, haal ik er nu uit en dat ga ik ook nog een keer benadrukken, zelfs deze kleine dingetjes hier, daar kan ik overal nog wat aan toevoegen, zodat het veel, veel beter naar voren komt. Hier onder het oog deze rimpeltjes... En zo moet ik natuurlijk wel wat tijd nemen voor de afbeelding en die dan afmaken.
Dan bedenk ik ook nog: Wat ga ik doen met het haar? Dat ga ik in ieder geval weer donkerder maken – dat omlijst het gezicht nog net iets beter. Dan maak ik hier langs de duim een donkere rand, en laat die ook hier langs de hand lopen. In het midden ga ik zeker nog oplichten.
De plooien in de stof – dat is natuurlijk een feest om mee te schilderen met licht, want daar kan ik nu echt helemaal losgaan en de plooien echt laten uitspringen op de kleding. Alles wat een beetje naar achteren gaat, benadruk ik. En de corresponderende plooien die opvallen, zal ik nog iets oplichten.
Hiervoor hoef ik alleen maar bij deze coole techniek op de toets X te drukken, en dan kan ik verder werken met wit. Ik hoef dus niet na te denken: Op welke laag ben ik nu bezig? Past de laagmodus? Nee, ik kan gewoon tussen wit en zwart wisselen – en dat is voor mij de makkelijkste manier als je deze techniek wilt leren en perfectioneren.
Met de methode uit het leerboek kom je ook ver, maar in het begin moet je eerst leren waar precies die plekken zitten waar je wilt oplichten en verduisteren.
Voor de ogen ga ik nu weer wat meer moeite doen, maak ik mijn penseelpunt heel klein en zoek ik nu deze glanzende plekken. En die haal ik er ook uit. Daar moet het oog nog wat meer glanzen. En ik voeg zelfs in de iris nog zo'n glans toe, dat maakt het allemaal nog veel, veel, veel boeiender. En ook deze plekken – die zal ik allemaal mooi benadrukken, zelfs hier op de neus in het midden een glanzende plek creëren, hier beneden. En ook al deze rimpeltjes komen veel plastischer uit, als ik hier met wit eroverheen penseel. Met zwart heb ik dat al gedaan.
En als je uitzoomt, dan zal je versteld staan wat er met het gezicht eigenlijk is gebeurd. Ik ben alleen nog hier in dit gebied bij het gezicht. De rest van de afbeelding, ja, die is grappig, leuk, maar ik kijk eigenlijk alleen nog echt naar de mimiek van mijn model en misschien nog naar de vinger.
Als het hier een beetje te veel is, stoort me dat in dit geval niet. Dan neem ik gewoon het wissergereedschap, ga misschien naar 40, 50 procent dekking en gum dat er dan weer uit, want dit is, zoals gezegd, de manier als het snel moet gaan.
En zo heb ik heel, heel snel een waanzinnig gave look gecreëerd door gewoon met licht op een lege laag te schilderen.