Dierenfotografie Deel 11: Buitenshoots

Inleiding

Voordat ik me ging concentreren op het fotograferen van huisdieren, was ik alleen actief met mijn camera tijdens vakantiereizen en kwartaalbezoeken aan de dierentuin. Toen het eerste telelens in huis kwam, bezochten we natuurlijk bijna wekelijks een dierentuin in de buurt. Hier heb ik veel ervaring opgedaan en tot op de dag van vandaag is een bezoek aan de dierentuin in het weekend (bij goed weer met zeer actieve dieren) een echt hoogtepunt voor mij. Vooral als er dan iets spectaculairs gebeurt. Zo kon ik bijvoorbeeld eens twee beren fotograferen terwijl ze aan het spelen waren in het water of huilende wolven vastleggen. Dit waren werkelijk adembenemende vertoningen. In deze tutorial geef ik u graag wat tips waar u naar hartelust kunt oefenen of hoe u een fotoshoot met een hond of een paard kunt organiseren.

Zoals altijd is het ook een kwestie van smaak, ik kan alleen maar suggesties en misschien een paar bruikbare tips geven. Ik waardeer zoals altijd kritiek en ben zeer benieuwd hoe de verschillende tutorials bij de lezers zullen vallen. Veel plezier met lezen!

Hier is een overzicht van de inhoudsopgave:

1. De juiste uitrusting
2. Camera-instellingen
3. Licht en tegenlicht
4. Een bezoek aan de dierentuin
5. Spectaculaire dierenmotieven vinden
6. Nature's Best - de juiste achtergrond
   
   

1. De juiste uitrusting voor een outdoor fotosessie

Lenzen

Helaas heb ik ervaren dat je voor dierenfotografie in de buitenlucht al zeer goede lenzen nodig hebt. Met standaard brandpuntsafstanden kom je niet echt ver, letterlijk en figuurlijk. Dieren in beweging zijn vaak ver weg. Je moet flexibel zijn in je werk, vooral bij schuwe dieren. Je kunt het beste werken met een lens tot 300 mm. Ik heb mijn oude lens (70-300 mm) ingeruild voor een veel lichtsterkere lens met een brandpuntsafstand van 70-200 mm. Nu ben ik alweer aan het kijken naar een lens met een nog grotere brandpuntsafstand. Of misschien toch liever een teleconverter? Ja, fotograferen is een dure hobby en de fotograaf kijkt altijd al met een oog naar de volgende camera en flirt zo nu en dan, eerst aarzelend, dan steeds sterker. Een kleine flirt kan snel veranderen in een financiële ramp! Over het onderwerp uitrusting wil ik in Tutorial 2 uitgebreid ingaan. Toch wil ik hier nogmaals zeggen: weeg altijd goed af wat je echt nodig hebt. Het heeft geen zin om een zeer lichtsterke lens van 1000 euro te kopen als je camera waardeloos is. En vice versa ... Als je voornamelijk in de dierentuin fotografeert en niet van kriebelende beestjes en statieven houdt, heb je ook geen macrolens nodig.

Voor dierenfotografie kan ik de volgende lenzen aanbevelen, waarbij buiten meestal lenzen met een lange brandpuntsafstand aan de orde zijn, oftewel de telelens.

Als je budget slechts voldoende is voor één lens:

• Standaardlens (brandpuntsafstanden rond de 28-100 mm)

Als je budget voldoende is voor meerdere lenzen:

• Standaardlens (brandpuntsafstanden rond de 18-70 mm)

• Telelens (brandpuntsafstanden rond de 70-200 of 300 mm)

• eventueel een goede macrolens (vaste brandpuntsafstand)

Nou, en daarbuiten kunt u zich natuurlijk uitleven. Of u nu verder weg wilt met een teleconverter, een lens met een brandpuntsafstand van 400 mm of meer, meerdere vaste brandpuntsafstanden... De lijst is lang. Heel lang! Belangrijk: let altijd op het diafragma van uw lens. Natuurlijk zijn lenzen met grote diafragma's duur! Dat betekent dat je in het begin klein moet beginnen. Aangezien ikzelf niet alle lenzen heb getest, kan ik alleen aanbevelingen doen voor lenzen die ik zelf al heb gebruikt. U kunt gemakkelijk beginnen met twee lenzen die u lange tijd zullen vergezellen, zo niet altijd voldoening zullen geven! Namelijk een standaardlens (vaak al bij de aankoop van de camera inbegrepen) en een telelens. Er zijn enkele belangrijke dingen waar u op moet letten bij het kopen van een lens, maar zoals altijd in het leven, hangt het af van de belastbaarheid van uw portemonnee. Omdat de meningen over de verschillende lensfabrikanten zeer uiteenlopen, kan ik hier ook geen algemene uitspraak doen. Ik heb tot nu toe alleen met Nikon- en Sigma-lenzen gewerkt. Duidelijk is: hoe beter de lens, hoe duurder hij is. Toch zijn er een paar dingen waar je op moet letten bij het kopen van een lens. Om het niet te uitgebreid te maken, verwijs ik u naar Tutorial 2 (Uitrusting). Hier zal ik gedetailleerd ingaan op de specifiek belangrijke en te overwegen factoren van een lens. Over het algemeen kunt u telelenzen vinden die aanvankelijk zeer geschikt zijn voor het gebied van dierenfotografie, al vanaf 150 euro (bijvoorbeeld van het bedrijf Sigma). Als u daarentegen een lichtsterke lens (f2.8) wilt, die een brandpuntsafstand van 300 mm beslaat, zit u al snel enkele duizenden euro's. Maar wie wat bewaart, die heeft wat. Of hoe was dat gezegde ook alweer? Maar heb vooral moed. Hier zijn wat foto's die ik heb gemaakt met een D40, die vandaag de dag nog slechts 300 euro kost (inclusief standaardlens) (er is ook een telelens 70-300 mm van 150 euro gebruikt)

De mooie Bijou tijdens een mooie lentewandeling

Merlijn vliegend over het veld. Dat heeft de fantastische Sigma 70-300 mm-lens goed gedaan, vind ik!

Overige uitrusting

U zou de volgende dingen bij u moeten hebben:

• Een rugzak of een stevige tas. Hiermee kunt u zelf ook eens klimmen en actief en beweeglijk zijn, zonder zorgen te maken over uw camera of lenzen!

• Indien nodig een statief

Afhankelijk van de omvang van de opnames:

• Reserve batterij

• Reserve geheugenkaarten

Voor dierenshootings:

• Iets om te ritselen of iets dergelijks om de aandacht of de paardenoren te trekken

• Bij honden: speelgoed (bijvoorbeeld om te gooien)

Ter motivatie:

• Snacks!

Voor buitenopnames heeft u vaak meer opslagruimte nodig, omdat u in de studio niet zoveel foto's zult maken als buiten. Dus in de studio is meestal een grote geheugenkaart voldoende, maar als u met de snelle sluiter fotografeert, dan zijn 1.000 foto's snel gemaakt! Afhankelijk van de resolutie van uw foto's raad ik u aan om twee geheugenkaarten te hebben (tussen 8 en 16 GB).

Ik gebruik ook heel vaak een polarisatiefilter (polarisatiefilter) voor buitenopnames. De kleuren zien er voller en contrastrijker uit.



Kleding

Zeer belangrijk is weerbestendige en ook op de omgeving afgestemde kleding bij het fotograferen in de buitenlucht. Zeg nu niet: "Dat is vanzelfsprekend." Uit ervaring kan ik u vertellen: Zelfs met een sportieve outfit van spijkerbroek en gympen was ik enkele keren te chique gekleed! Denk er bij slecht weer eens aan waar uw viervoetige model u misschien naartoe kan leiden: modder, plassen, beekjes ... Om maar enkele voorbeelden te noemen. Nog een voorbeeld: Eerst het natte weiland, dan een mooie zandpaddock = een gepaneerde fotograaf! Het hoeven niet altijd regenlaarzen te zijn, maar u zou ze bij de hand moeten hebben voor het geval dat u ze nodig heeft.

2. Camera-instellingen voor fotografie in de buitenlucht

Bij de camera-instellingen hangt het natuurlijk van vele factoren af, zoals de kleur van de achtergrond, de kleur van het onderwerp, stilstaand of bewegend onderwerp, gewenste scherptediepte, lichtomstandigheden, enzovoort.

Zoals al in enkele andere tutorials beschreven, fotografeer ik met een D90 (kijk al naar de D700!). In de buitenlucht fotografeer ik met een Sigma-lens, namelijk de 70-200mm F2,8 EX DG Macro HSM II.

U zult uw eigen fotografie-stijl ontwikkelen en de belichting, het spelen met belichtingstijd en diafragma, de verschillende programma's van uw camera en de autofocus zullen veel experimenteren vergen. Ongeacht hoeveel u leest. U probeert dit en dat, stelt dit of dat in, en uiteindelijk heeft u uw eigen stijl gevonden om goede foto's te maken. Er is geen patentoplossing. U kunt zich alleen aan anderen spiegelen en zich verdiepen in de wereld van de spiegelreflexcamera.

De volledig automatische stand (Auto)

Als beginner kunt u zich bij buitenopnames bezighouden met de automatische modus van uw camera. Let eens op wat die doet met uw foto's. Meestal regelt de camera alles zelf (belichtingstijd, diafragma, vaak ook de flitser en de ISO-gevoeligheid). Meestal kunt u vele instellingen in het cameramenu definiëren. Bij sommige spiegelreflexcamera's wordt de automatische modus ook iA of iAuto genoemd, waarbij de i voor intelligent staat. Dit betekent dat de volledig automatische stand ook extra functies omvat zoals contrastcompensatie of automatische scèneherkenning. U zult al snel merken hoe beperkt u hierdoor bent, hoe inflexibel ... Er zullen altijd momenten zijn waarop u zich ergert omdat de automatische modus gewoon alles anders doet dan u zou willen. De focus zit verkeerd, het diafragma is te klein gekozen, enzovoort. Toch kunt u probleemloos met uw pas gekochte spiegelreflexcamera een wandeling maken met een hond en daarna genieten van geweldige foto's. Dus in het begin precies goed!

De meeste camera's hebben ook zeer interessante camera-instellingen (portretfotografie, sportmodus, nachtopnames, enz.) die u ook ondersteunen bij het begin, indien gewenst. In het begin heb ik veel gefotografeerd in de sportmodus als ik dieren buiten fotografeerde; inmiddels is dit vervangen door de tijdsautomatikk. Sommige cameramodellen hebben echter alleen de "normale" automatische modi of de handmatige modus. Afzonderlijk:

P (Programma-automatik)

In deze modus worden zowel het diafragma als de belichtingstijd automatisch ingesteld. U kiest of u een gesloten diafragma/lange belichtingstijd of een open diafragma/korte belichtingstijd verkiest.

A (Diafragma-voorkeuze)

Hier staat de A voor Aperture = Diafragma. U kiest hier uitsluitend de grootte van het diafragma. De sluitertijd past zich automatisch aan.

S (Sluitertijd-voorkeuze)

De S staat voor Shutter = Sluitertijd. Bij deze instelling bepaalt u de belichtingstijd zelf, waarbij het diafragma automatisch door de camera wordt aangepast.

M (Handmatig)

In de handmatige modus stelt u zowel het diafragma als de belichtingstijd zelf in.

Bij veel camera's kan de fotograaf zijn "favoriete instellingen" opslaan en snel oproepen.

Om nu te bepalen welke instelling geschikt is voor welk moment, moet u (indien u het nog niet weet) een beetje ingaan op de functies van een spiegelreflexcamera. De belangrijkste punten bij het fotograferen in de buitenlucht zijn:



Focus/Belichtingstijden/Diafragma/Belichtingscompensatie/ISO

Focus

Bij dierenfotografie buiten zijn er meerdere manieren om de focus te regelen. U kunt de camera alles laten overnemen, u kunt het focuspunt op een gemiddeld focusveld leggen of u kunt het volledig handmatig regelen. Ik gebruik meestal het laatste, waarbij ik het in de basis meestal in het midden heb staan. Alleen in specifieke gevallen pas ik het aan, bijvoorbeeld bij portretopnames. Dan verplaats ik de focus naar de ogen, als er geen speciaal effect gewenst is. In veel programmamodi kunt u via het menu instellen hoe u de focus geregeld wilt hebben. Bij motieven op grotere afstand is het natuurlijk handig om het punt in het midden te zetten, omdat het motief hoe dan ook volledig scherp wordt vastgelegd. U blijft gewoon het motief volgen met de scherpstelling op het dier. Het hangt ook af van hoeveel focusvelden de camera heeft. Mijn oude D40 had er maar drie. Vroeger had ik ook geen idee hoe de focus geregeld moest worden. Veel beginners weten dat niet. Hoe zouden ze ook! En u bent heel beperkt zonder de beweeglijkheid die u regelt. Lees het gewoon in de handleiding van uw camera na. Bij Nikon moet u meestal de sluiterknop indrukken en met het besturingswiel de focuspunten selecteren. De focus is heel belangrijk, want de juiste scherpte maakt uw foto tot een topper of flop.

Belichtingstijden

Belangrijk is altijd de juiste combinatie van belichtingstijd en diafragma. Dezelfde belichting kan worden verkregen met verschillende combinaties van belichtingstijd en diafragma. Kortere belichtingstijden en grote diafragma's bevriezen dieren in beweging en laten de achtergrond vervagen. Lange belichtingstijden en kleine diafragma's leggen daarentegen details in de achtergrond scherp vast, vervagen het bewegende dier. Kies voor lange belichtingstijden (ik gebruik dit eigenlijk nooit bij dierenfotografie), dan verandert een waterval bijvoorbeeld in een mooi vervagend waterruis. Als u hem echter met korte belichtingstijden fotografeert, kunt u bijna elke waterdruppel zien.

Diafragma

Met de grootte van het diafragma regel je de scherptediepte. Je kunt eenvoudig de volgende regel onthouden:

• groot diafragma = kleine diafragmawaarde (bijv. 2,8) = geringe scherptediepte

• klein diafragma = grote diafragmawaarde (bijv. 16) = grote scherptediepte

Met deze informatie in gedachten, kies bij dieren in beweging een zo klein mogelijk diafragma, afhankelijk van de lichtomstandigheden. Bij zonnig weer kies ik meestal 4-6,5. Als het licht wat slechter is, ga ik naar 2,8. Veel telelenzen hebben echter ook een kleiner diafragma dan 4, dus kies dan gewoon het kleinste diafragma dat beschikbaar is.

Belichtingscorrectie met de camera …

In de studio hoeven we ons daar geen zorgen over te maken, maar bij verschillende lichtomstandigheden buiten zullen we dat moeten doen. Belichting is een wetenschap op zich ... Sommige fotografen regelen de belichting via belichtingscorrectie en houden de ISO bijvoorbeeld op 200. Anderen stellen daarentegen een vaste belichtingscorrectie in en regelen de rest met diafragma en ISO. Bijna iedereen weet op een gegeven moment precies hoe hij moet over- of onderbelichten voor elke situatie, zonder zelfs maar naar het scherm te kijken. Ik kan dat niet en waarschijnlijk jij ook niet. Als je een professional bent, hoef je dit deel van de workshop hoe dan ook niet meer te lezen. Mocht dat wel het geval zijn, dan waardeer ik dat zeer en hoop ik op wat tips van jou!

Als je toch al een beetje dieper in de fotografie met een spiegelreflexcamera hebt gelezen, wordt het belangrijk om de foto's te perfectioneren. Binnenkort zul je dus fotograferen in de tijdautomatisme of je wilt gewoon een keer experimenteren en de knop van je camera op "M" zetten. Omdat juist deze twee dingen enorm belangrijk zijn, heb ik een eigen tutorial gepland met de titel "Belangrijkste problemen Licht & Scherpte" – hier wordt uitgebreid ingegaan op deze onderwerpen.

Mijn foto's waren voortdurend overbelicht. Ik had enorme moeite met fotografie en was zeer ontevreden over de foto's. De foto's zagen er grauw, kleurloos, dof uit, contrast en belichting moesten vaak worden gecorrigeerd via Photoshop. Extreem vervelend, en vooral wil elke fotograaf zijn 'ruwe' foto's mooi vinden en niet pas na een bewerking. Ik bewerk regelmatig foto's via Photoshop, waarom ook niet! Toch zou het de uitzondering moeten zijn en zou je in staat moeten zijn om zonder deze moderne hulpmiddelen mooie en correcte foto's te maken. Daarvoor moet je weten hoe het werkt.

Dus ga eens naar buiten bij mooi zonlicht en fotografeer een voorwerp dat je leuk vindt. Het liefst zonder wolken aan de hemel, zodat je echt dezelfde lichtomstandigheden hebt. Test dan de belichtingscorrectie van de camera. Stel de belichting in op -1, 0, +1 en kijk wat er gebeurt. Hier een voorbeeldfoto:





Inmiddels ben ik overgestapt om de belichting bijna altijd 0,5 of 1 stop naar beneden te zetten. De rest los ik op met de grootte van het diafragma.

Belichtingscorrectie met een beeldbewerkingsprogramma …

Bijna alle beeldbewerkingsprogramma's hebben verschillende belichtingscorrecties. Hier zijn verschillende manieren om uw foto bij te werken als u verkeerd hebt belicht. Bij Photoshop kun je bijvoorbeeld de functie "Auto-contrast" gebruiken - vooral bij zwarte honden gebruik ik die graag. Ik gebruik de autofunctie voor kleurcorrectie zeer zelden. Over het algemeen kunt u het beste handmatig aanpassen, bijvoorbeeld via de helderheid/contrastregelaar of de "Belichting" (zie ook de tutorial Beeldbewerking). Veel fotografen raden beginners aan bij belichtingsproblemen in het RAW-formaat te fotograferen. Hier zijn veel veelzijdigere mogelijkheden voor nabewerking. Zelf heb ik dit formaat nooit gebruikt. Maar het is zeker een goed alternatief. Helaas kan ik daar niet veel over zeggen. Hier zijn enkele voorbeelden van hoe verkeerd belichte foto's via Photoshop met belichting en contrast zijn verbeterd:

ISO

De ISO-gevoeligheid is ook een manier om de belichting van uw foto's te veranderen. U kunt dit handmatig instellen of de keuze aan de camera's automatische modus overlaten. Over het algemeen is het belangrijk om te weten wat ISO-gevoeligheid betekent en wat u ermee kunt doen met uw foto's. Als richtlijn geldt: hoe hoger de ISO-gevoeligheid, hoe minder licht nodig is voor een bevredigend belichtingsresultaat en hoe korter de belichtingstijden of kleinere diafragma-openingen kunnen worden gebruikt. Meestal fotografeer ik met ISO-waarden tussen 200 en 400. Ook de witbalans speelt natuurlijk een belangrijke rol bij perfect fotograferen. Tegenwoordig hebben camera's een breed scala aan vooraf ingestelde witbalansinstellingen. De witbalans zorgt ervoor dat de kleuren niet worden vervormd door de gegeven lichtbronnen. Dus zijn er bijvoorbeeld instelbare kleurtemperaturen voor wit licht, daglicht, direct zonlicht, schaduw, flitslicht, bewolkte lucht, enz.

3. Licht en tegenlicht

Tijd en seizoen

Zoals al beschreven in andere tutorials, zijn er bepaalde tijden (natuurlijk ook afhankelijk van het seizoen) die meer of minder geschikt zijn om te fotograferen. Uiteindelijk hangt het ook af van het weer en de vachtkleur van de viervoeter die je wilt vastleggen, en van de achtergrond die je hebt gekozen. In ieder geval zul je, zoals hierboven beschreven, de belichting moeten aanpassen aan het onderwerp.

Als je fotografeert in fel zonlicht, moet je de belichtingscorrectie gebruiken. De foto's zullen bijna altijd overbelicht zijn. Als je twijfelt, kies dan gerust voor -1. Foto's zijn gemakkelijker te corrigeren als ze onderbelicht zijn. Regisseer de rest met het diafragma, het licht geeft je genoeg vrijheden. Bij overbelichte opnames is dit moeilijker. Kies dus liever een instelling waarbij de foto misschien wat te donker wordt; beter dan dat je hem overbelicht. Ik behoor tot de mensen die deze tip gewoon niet ter harte nemen en constant de foto's overbelichten ... Ik erger me er altijd enorm aan aan het einde, maar blijf het toch steeds verkeerd doen.

Nogmaals ter verduidelijking: jouw reflexcamera berekent een belichting die is afgestemd op de situatie. Deze wordt weergegeven op de belichtingsmeter van de camera. Als je hier nu bewust van wilt afwijken, wat bij veel opnames verstandig is, voer dan een gerichte belichtingscorrectie uit. Correctie = De afbeelding wordt lichter of donkerder weergegeven dan het belichtingsautomatisme van de camera aangeeft.

Voorbeelden:

Als je een zwart paard fotografieert voor een zeer donkere achtergrond (bossen, zwarte muur), kiest de camera een lange belichtingstijd. We hebben dan een ongewenst effect, ons onderwerp wordt grijs weergegeven. Kies daarom een kortere belichtingstijd, de afbeelding wordt donkerder, bijv. -1 of -2.

Als je bijvoorbeeld een witte hond fotografeert in een met sneeuw bedekt landschap, berekent de camera een donkerdere belichting dan we zouden willen. De afbeelding zou grijs worden weergegeven. We moeten hier dus een langere belichtingstijd kiezen dan de camera voorstelt, bijv. +1 of +2.

Van april tot september fotografeer ik, indien mogelijk, rond 11:00 uur of weer vanaf 15:00 uur. Dat zijn de beste tijden. In mei tot half augustus zijn de avonduren natuurlijk prachtig om te fotograferen. Dat geeft de foto een bepaalde flair. Prachtig … In de winter is dit iets anders; afhankelijk van hoe de zon schijnt, kunt u de hele dag ook geluk hebben met uw foto's. Je bent immers ook veel beperkter in de tijd, omdat het zo vroeg donker wordt. Bij bewolkt weer zien foto's er natuurlijk niet zo mooi uit als wanneer ze door de zon worden gekust. Ze lijken meestal bedekt met een grauwsluier, kleurloos, dof ... saai. Maar af en toe kunt u hier met een kleureffect (bijvoorbeeld zwart-wit) iets uit de opname halen, misschien nog een zwarte rand eromheen. Klaar. Een sombere herfstsfeer kan de foto ook een prachtige sfeer geven. Vooral als u de kleure verzadiging iets vermindert. Raadpleeg voor patronen het tutorial Beeldbewerking.





Deze foto van Dancer is 's ochtends genomen. Het was erg bewolkt en mistig (links = onbewerkt; rechts = contrast en helderheid aangepast via Photoshop).

Deze foto van Dancer werd laat op de avond genomen in het prachtige zonlicht.

De zon in de rug

Je zou altijd de zon IN JE RUG moeten hebben. Natuurlijk zijn er ook mooie effecten en vooral een paardensilhouet in de ondergaande zon, maar als deze niet gewenst zijn, bevind je je als fotograaf altijd aan de veilige kant als de zon precies op je rug schijnt. Ik werk altijd met de zonnekap, dat zou jij ook moeten doen, toch voorkomt het geen negatief effect als de zon het motief niet ideaal belicht. Hier ziet u een voorbeeld:





De mooie merrie Shatou gaf vol gas tijdens onze shoot. Hierboven ziet u een opname waarbij de zon rechts van ons beiden stond.

Bij de tweede opname was ze al wat verder en had ik de zon in mijn rug. Perfect licht voor de opname. Helaas was ze te dichtbij en is er een stukje van de staart afgesneden ... U kunt duidelijk zien wat het licht met het motief doet.





De rechter hengst heeft de zon in zijn rug, daarom is de opname donker en schaduwrijk. De linker hengst, Alex, heeft een prachtige vachtkleur die niet goed tot zijn recht komt. Als u bij zonsondergang tegenlicht fotografeert, moet u een belichtingscorrectie van ongeveer +2 uitvoeren, anders wordt het motief te donker weergegeven.



Zwart-witte motieven

Zwarte dieren fotograferen is altijd erg moeilijk! Ofwel u heeft - buiten of in de studio - een zwarte vlek omdat er te weinig licht op de afbeelding is gevallen, of u heeft een grijze hond die op alle hoeken het licht reflecteert. Beide zeer lelijk, beide ongewenst. Vaak moet u spelen met uw belichtingen en deze steeds opnieuw aanpassen aan de betreffende situatie. Hier is gevoel voor finesse vereist. Zwarte dieren fotograferen is altijd een lastige zaak!

Bij witte dieren is het ook niet helemaal eenvoudig. Als u bijvoorbeeld een lichte hond in het groene gras fotografeert, zal de camera de hond misschien overbelichten, terwijl de rest prachtig wordt weergegeven. In de studio moet u hier ook goed op letten en de afbeelding met uw instellingen donkerder maken. Kies hier altijd een kortere belichtingstijd en controleer de afbeeldingen altijd in het menu van uw camera of ze correct belicht zijn. Nogmaals gezegd: liever te donker dan te licht!

4. Een bezoek aan de dierentuin

Vooral met een nieuw objectief of gewoon voor oefening loop ik graag rond in dierentuinen als het mooi weer is. Terwijl ik alleen maar met een camera voor mijn gezicht ronddwaal en voor mijzelf vertel wat er nu mis is met het licht en waarom meneer Leeuw niet eens mijn kant opkomt, verveelt mijn metgezel zich meestal. Ik geef toe, waarschijnlijk vindt hij mij ook volkomen geschift. Schaamte begint aan zijn kant op te komen, vooral als ik begin op de grond te liggen, over hekken te leunen of door hekken te kruipen. "Maar dan is hij toch dichterbij," antwoord ik elke keer beledigd, maar dat levert niets op. Hij schudt zijn hoofd en loopt alvast naar het volgende verblijf.

Omdat mijn vriend net zo gek is op dieren als ik, was een bezoek aan de dierentuin altijd iets spectaculairs. Daarom rijden we af en toe ook zeer lange afstanden. Sinds ik echter over de juiste uitrusting beschik, heeft dit mijn plezier aan dierentuinbezoeken verhoogd, maar dat van hem minder. "Kijk hier eens, schat." - "Ik kan nu niet!" fluister ik terug en wacht op het juiste moment om de zeehond met zijn kop uit het water te halen. "Kom eens hier." - "Wacht even!" De zeehond blijft onder water, dan laat hij me alleen zijn rugvin zien, zwaait ermee alsof hij me wil bespotten. "Tja, nu heb je het gemist, daar was zojuist een zeehondenbaby dat zijn moeder een kus gaf!" - Ik hoor het glimlachen in de stem van mijn metgezel. Argh! Terwijl ik met de camera naar hem toe ren, zie ik het kleine onhandige zeehondenbaby nog net in het water springen. Geweldig!

Niet altijd verloopt het op deze manier en we hebben nog steeds veel plezier bij bezoeken aan dierentuinen! Voor de dierenfotograaf is dit natuurlijk een waar paradijs. Maar hier heb je meer dan bij andere gelegenheden veel geduld nodig! "U wilt een tijger fotograferen? Prima! Hier is er een. Ergens in dit enorme, jungle-achtig begroeide verblijf van ongeveer 10.000 vierkante meter. Misschien verschijnt hij ooit voor dit kleine, vijf meter grote raam en vangt u hem op een plek die niet helemaal bekrast en vuil is. Oh, als ik het nog niet heb genoemd, onze dierentuin heeft slechts 1 van deze uiterst zeldzame exemplaren ..." Hmpf. Laten we dus maar afwachten. Ik geef toe, naast geduld heeft u vaak ook een beetje geluk of meer nodig.

Dankzij de hedendaagse - goed gevulde - dierentuinen heeft u als bezoeker met uw camera keuze te over. Ik fotografeer meestal alle dieren die zich dankbare modellen tonen. Of ze nu gestreept zijn, gevaarlijk, klein of groot. Ook ik wacht altijd op een geweldig moment dat ik kan vastleggen en dan achteraf niet hoef te constateren dat het onscherp is of verkeerd belicht. Het is dus ook altijd even spannend om de schatten op de computer te bekijken en de oogst te tellen.

Ik wil de dierentuin gewoon als een uitje aanbevelen om te oefenen en te genieten. Hier kunt u naar hartenlust experimenteren. Hoewel het moeilijk is om de modellen tot bepaalde acties aan te zetten, denk ik dat u toch terug zult komen met geweldige foto's en zowel dieren in beweging als in rustigere poses kunt fotograferen. U kunt lichtomstandigheden, diafragma's, belichting en focus uitproberen en uw foto's achteraf op internet bekijken en vooral positief en negatief laten beoordelen. Hier kunt u misschien weer wat tips krijgen waar u zich nog kunt verbeteren.

Oefening baart kunst! Naast hond, kat, muis en paard mogen we echter ook onze wildlife-vertegenwoordigers niet vergeten en gewoon eens op fotosafari gaan!

BELANGRIJK! Let bij het publiceren van de foto's op dat u toestemming moet krijgen van de dierentuin. U mag de foto's meestal voor privédoeleinden publiceren, met vermelding van de dierentuin waar ze zijn genomen, op internet, maar niet voor commerciële doeleinden. Wat begrijpelijk is. Voor de door mij gepubliceerde foto's heb ik toestemming gekregen van de dierentuinen. Meestal wordt er zeer snel en uiterst vriendelijk en positief gereageerd op e-mailverzoeken. Als u van plan bent enkele foto's te verkopen, moet u het dierentuin om toestemming vragen. In veel gevallen is er dan een eenmalige vergoeding vereist die u aan de dierentuin moet betalen. Deze vergoeding is - voor zover ik weet - redelijk. Ik vind het ook eerlijk om de dierentuinen op deze manier te ondersteunen en ook vooraf toestemming te vragen voor het privé-publiceren van de foto's. U als fotograaf biedt ons immers ook zo'n geweldige verscheidenheid aan unieke opnamen. Ik zie steeds weer in forums dat foto's uit dierentuinen worden bewerkt, zodat de dierentuin de dieren niet meer "herkent". De foto's worden dan winstgevend verkocht zonder de dierentuin hierbij te betrekken. Waarom wordt dit gedaan? Ik begrijp het niet. Een dierentuin heeft zo veel te bieden aan alle mensen, we zouden dit moeten ondersteunen en niet proberen er zelfzuchtig en alleen winst uit te halen. In principe bedriegen we alleen de dieren hiermee. Dat is mijn persoonlijke standpunt. Voor uw veiligheid en informatie, aangezien velen hier niet van op de hoogte zijn, wil ik u dit meegeven en u veel plezier wensen bij uw volgende bezoek aan de dierentuin.

5. Spectaculaire dierenmotieven vinden

Je hebt zelf geen viervoeters en wilt spannende dierenmotieven vinden? Geen probleem! Als dierentuinen niet jouw ding zijn of je daar al genoeg met je camera geëxperimenteerd hebt, adviseer ik je om andere dingen te proberen waarmee je je vaardigheden kunt verbeteren. En zelfs als dat niet nodig is, kun je nog steeds prachtige dierenfoto's maken. Natuurlijk vraag ik me af welke dieren je graag zou willen fotograferen of welke vorm van fotografie je in gedachten hebt. Daarom geef ik gewoon wat suggesties voor iedereen:



Honden

Hondenscholen & Hondenplekken

Hier is een korte kennismaking voldoende. Meestal bent u als fotograaf een graag geziene gast, vooral als u een paar foto's gratis ter beschikking stelt. Om geschikte hondenscholen of hondenplekken te vinden, spreek gewoon een paar vrienden aan die een hond hebben of zoek een beetje op internet. Er is enorm veel te fotograferen bij deze gelegenheden. Van behendigheidstraining tot schattige puppy's op de puppycursus tot professionele waakhondentraining. Hier zijn een paar handige links die u kunnen helpen bij uw zoektocht:

http://www.hundeschule.net

http://www.snautz.de

http://www.hundund.de

Hondenevenementen

Voor de beste vriend van de mens zijn er elke maand zoveel evenementen dat je waarschijnlijk niet eens weet waar je als eerste moet gaan. Probeer het eens met een geweldig hondenevenement. Vaak zijn er grotere evenementen zoals bijvoorbeeld de Dog Day (zie linklijst hieronder) of

http://www.dog-day.de

http://www.dhd24.com/archiv/2009/15/5320/1/Tiermarkt/4160/Hunde-Termine--Ausstellungen.html

Hondenbijeenkomsten

Hier lenen hondenforums zich het beste voor. Leg contacten, vraag gewoon eens of er interesse is in een hondenbijeenkomst bij u in de buurt waar u wat foto's kunt maken, of kijk of er al een wandeling of hondenzwemmen gepland staat waaraan u mag deelnemen. U moet echter expliciet verklaren dat dit gratis en niet commercieel is. In de meeste forums is dat namelijk niet toegestaan en vooral bij nieuwkomers niet populair.

http://www.dogforum.de

http://www.dogginator.de/forum

http://www.hundeforum.net

http://www.polar-chat.de

Hondensport

Natuurlijk is er ook hondensport op grote schaal. Of het nu gaat om uitdagende parcours, sport met de frisbee of zelfs hondenraces. Zulke evenementen zijn altijd een groot plezier voor fotografen.



Paarden

Paardenshows

Er zijn het hele jaar door zogenaamde paardenshows. Of een bepaald paardenras wordt gepresenteerd (bijv. Shire Horse Show of iets dergelijks) of een hengstenkeuring wordt gehouden. Natuurlijk zijn er ook paardenveilingen of verkooppresentaties met veulens die worden voorgesteld.

Paardentoernooien

De keuze is hier enorm. Of het nu gaat om voltige, westernrijden, dressuur of springen. Als fotograaf heb je bijna overal wel iets te zien. Heel bijzonder zijn natuurlijk evenementen zoals een rodeo of een veedrijfshow.

Paardenraces

Ook deze evenementen lenen zich zeker uitstekend om te fotograferen. Ik heb nog nooit een race op de foto gezet.



Katten

Kattenshows

Op kattenshows kun je prachtige raskatten fotograferen. Helaas bevinden ze zich meestal in een kooi of op de arm van een eigenaar of keurmeester. Toch een geweldige ervaring die je eens gezien moet hebben.

Kattenfokkers

Aangezien het anders moeilijk is om katten te fotograferen en ze meestal schuw zijn of moeilijk te fotograferen buiten, vraag gewoon eens aan een fokker bij jou in de buurt of je daar wat mag fotograferen.

6. Nature’s Best – de juiste achtergrond

Aangezien de keuze van de achtergrond bij het fotograferen van dieren altijd een zeer essentiële rol speelt, zou je op dit gebied beter vroeg dan laat een beetje kunnen oefenen. Het komt vaak voor dat je onverwacht een model vindt of misschien zelfs een fotoshoot plant en de eigenaar van het dier zegt: "Jij weet toch beter dan ik waar we kunnen fotograferen." Dan moet je in ieder geval een antwoord paraat hebben, namelijk enkele suggesties! Ik weet zelf hoe moeilijk dat is, vooral als je niet bekend bent in het gebied en totaal geen idee hebt waar misschien een geschikt veld of een geschikte plek is. Vooral omdat de eigenaar van het dier misschien niet weet of een locatie die als achtergrond zou dienen überhaupt acceptabel is wat betreft het licht voor jou als fotograaf. Een voorbeeld: Ik was bij een fotoshoot en deed zoals gewoonlijk een paar suggesties, het was zomer: Een mooi veld, een open weiland met bos op de achtergrond, een mooie bosweide, misschien met een beekje of een paar grote stenen, boomstammen, enz. - Omdat de hond (Samy werd al voorgesteld) een echte waterrat is, wilden we later ook een echt meer of iets dergelijks bezoeken waar hij kon zwemmen. Dus we reden naar verschillende locaties, in het bos was het te donker. Op het weiland mochten we niet vanwege het gemaaide hooi dat daar lag, en bij het kanaal klopte het licht niet. Wie niet regelmatig fotografeert, weet dat gewoon niet. Dus probeer zelf zo goed mogelijk op basis van je beschrijving aan de local uit te leggen welke plekken geschikt zijn en wat belangrijk is voor je werk. Niet in de laatste plaats omdat de shoot anders bestaat uit rijden en lopen en zowel dier als mens alleen maar gestrest zijn. Terwijl uw geheugenkaart waarschijnlijk nog erg leeg is! Dat is frustrerend en onnodig.

Let daarom ook tijdens een wandeling zonder camera af en toe op welke motieven zich echt aanbieden en voor welke kleur van de dieren. Bekijk uw omgeving meer en meer door de ogen van een fotograaf die met een dier op patrouille is op zoek naar een geschikte achtergrond. Klinkt grappig? Iedere keer sta ik zo voor een veld of een bos met ideale lichtomstandigheden en erger me mateloos dat ik zowel camera als het juiste motief mis. Als je veel fotografeert, zul je toch al snel deze kijk ontwikkelen. Of je nu wilt of niet. Is dat niet ook het mooie van deze hobby?

Maar ik dwaal alweer af van het onderwerp! Laten we dus vaststellen, het gaat niet alleen om een geweldige achtergrond, maar ook om de juiste lichtomstandigheden. Kies dus een geweldige setting, maar zorg er ook voor dat u, indien mogelijk, de zon in uw rug heeft en uw onderwerp mooi helder verlicht wordt. Als je bijvoorbeeld een ruiter op een veld of een weiland fotografeert, moet je hem uitleggen hoe hij en zijn paard zich het beste kunnen bewegen. Jij staat daarbij met de rug naar de zon en laat hem, afhankelijk van zijn smaak, naar u toerijden of van rechts naar links op de gewenste afstand langs u heen rijden. Belangrijk is dat u hem informeert over de beste afstand tot u. Waarschijnlijk mist de ruiter dit inzicht, is hij waarschijnlijk druk bezig met heel andere dingen (het paard aandrijven of stoppen, goed zitten en heel belangrijk (!!!!) niet vergeten te glimlachen). Kijk na elke "fotoreeks" op uw menu of de foto's naar uw smaak zijn. Als het onderwerp te dichtbij is, snijdt u waarschijnlijk te vaak iets af (staart, oren, enz.). Als het ondanks een hoge brandpuntsafstand nog steeds te ver weg is, ziet het beeldkader er niet zo mooi uit. U moet dus proberen het paard op een afstand te laten rennen die volledig wordt bestreken door uw brandpuntsafstand. Dus als u een objectief van 70-200 mm heeft, neem dan op een grotere afstand een hoge brandpuntsafstand en laat deze dan "meelopen" wanneer het onderwerp dichterbij is.

Natuurlijk zijn er ook dingen die absoluut nooit in beeld mogen komen en die u absoluut moet vermijden. Vermijd auto's, lelijke gebouwen of mensen op de achtergrond. Let erop dat er geen elektriciteitsmasten, verkeersborden of zelfs afvalcontainers of iets dergelijks op de foto staan. Vaak is de fotograaf zo gefocust op het onderwerp dat hij het zicht op de achtergrond verliest. Het zou zonde zijn als u daar later spijt van zou hebben.

Als u lichte dieren fotografeert tegen een blauwe hemel, kan het lijken alsof het naadloos in elkaar overgaat. Dat is – naar mijn mening – niet zo mooi:





Afgezien van het feit dat deze foto om meerdere redenen een slecht voorbeeld is, laten we er gewoon een als een waarschuwend voorbeeld nemen: Vlek en achtergrond lopen bijna naadloos in elkaar over. Maar zoals gezegd, slechts een van de vele dingen die niet optimaal zijn bij deze opname. Het dient als een perfect voorbeeld van hoe het niet moet zoals hierboven beschreven probleem.

Ik maak persoonlijk het liefst foto's van mijn onderwerp voor een stuk bos. Het bos vervaagt naar een groen-zwart, wat dient als prachtige achtergrond. Vooral bij lichte dieren. Hier heb ik een zwarte hond gefotografeerd voor een donkere achtergrond op een weg. De foto is niet echt een eye-catcher, zelfs lijsten en tekst helpen niet meer:





Zoals al besproken in de tutorial met Bello over hondenfotografie, wil ik u aan de hand van foto's nog een paar mooie voorbeelden laten zien van mogelijke achtergronden. Anders staat het internet vol met ideeën en zult u ook nieuwe motieven voor uzelf ontdekken.

Voor deze foto met de merrie Edita ben ik het korenveld in gestapt en heb het paard tussen de halmen gefotografeerd. Eigenaar en halster werden later geretoucheerd met behulp van de Photoshop-stempel (zie hiervoor de tutorial Beeldbewerking).

Diego in het bloemenveld - van bovenaf gefotografeerd omdat de achtergrond niet erg mooi was.





Ik was zo afgeleid door mijn twee zeer charmante modellen dat ik niet op de achtergrond heb gelet. Inderdaad, het is een mesthoop. Over smaak valt bekendelijk te twisten. Ik vind het leuk!





Voor de foto met de ruin Fruchtzwerg hebben we een rijbak gebruikt. Zachte kleuren en een achtergrond waar het zeer moeilijk te fotograferen zwarte paard goed opvalt. Ik kan nooit echt wennen aan zwart. Maar ook dat behoort tot de uitdagingen waar fotografen mee te maken krijgen en die ze moeten aangaan.

Ik hoop dat u in deze tutorial wat inspiratie heeft kunnen opdoen. Meer informatie over de uitrusting, beeldbewerking en camerainstellingen volgt met de nog ontbrekende tutorials. U kunt natuurlijk altijd contact met mij opnemen voor verdere vragen en suggesties.

Tot de volgende tutorial!



Nicole Schick

www.tierfotografie-mit-herz.de