Inleiding
Op deze tutorial heb ik me bijzonder verheugd, omdat ik de kat als motief nog iets populairder wil maken. Er zijn inmiddels veel goede en bekende fotografen die zich hebben gespecialiseerd in katten. Niet zonder reden! Want katten zijn gewoon prachtig! Hun magische ogen trekken de toeschouwer meteen in hun ban, en als we hun grote verwanten op televisie zien, mogen we ons echt gelukkig prijzen als we ze als de onze kunnen beschouwen.
Onze huiskat is nog steeds een angstaanjagende jager, ze vangt muizen en vogels met dodelijke precisie, ze gebruikt haar vlijmscherpe klauwen en tanden om haar prooi te pakken. Maar wie een kat wel eens heeft zien jagen, weet dat het meestal een lang dans is, een gruwelijk en macaber scenario tussen twee ongelijke tegenstanders.
De kat doodt niet, ze maakt van de jacht een spel waarbij er maar één winnaar kan zijn. Sommige eigenaren zijn geschokt als ze hun eigen kat plotseling bij zo'n schouwspel zien. Want in onze kleine, handtamme en spinnende pluizenbollen zit nog steeds de jachtinstinct, en als ze de kans krijgen, leven ze dat ook uit.
Maar de kat is geen monster, het zit in haar genen. Bij elke stap en elke beweging van een kat, of ze nu op de loer ligt op het gras en wacht om op de vlinder te springen, of dat ze gracieus over een balustrade balanceert: ze is altijd een fantastisch onderwerp!
Laat u dus meenemen in mijn tutorial over kattenfotografie, ontdek samen met mij de schatten van de barnsteenkleurige ogen en word verliefd met mij tijdens onze rendez-vous met de huiskat!
De tutorial is onderverdeeld in enkele subpunten:
- Camera-instellingen
- Positie van kat en fotograaf
- Het kattenras
- De kleine Kattenbijbel
- Instructies aan de kattenvermaakster in de studio
- Kitty, zit! Tips & trucs om de onwillige Kitty om te toveren tot model
a. Buitenshuis
b. Studio - Kittenfotografie
Zoals altijd kijk ik uit naar positieve en negatieve kritiek. Ik ben erg blij dat mijn tutorials tot nu toe goed ontvangen zijn door de lezers en hoop dat ik alle volgende delen net zo bevredigend voor de lezer kan schrijven! Hartelijk dank voor de geweldige motivatie in de vorm van dankbaarheid en positieve reacties! Ik wens u nu veel leesplezier met de kattenfotografie tutorial!
1. Camera-instellingen
Vooraf: Alle opnames zijn gemaakt met een Nikon D90. Ik werk met de volgende lenzen:
Sigma 18-50mm F2.8 EX DC Macro
Sigma 70-200mm F2,8 EX DG Macro HSM II
In de tutorial studiofotografie en bij outdoor fotoshoots zal ik nog wat meer details onthullen over individuele camerainstellingen. Toch wil ik het onderwerp hier kort aanstippen, omdat het de lezers van de hondenfotografietutorial terecht te kort is gekomen. Terwijl u in de studio in de handmatige modus fotografeert, moet u buiten wellicht - afhankelijk van uw kennisniveau - beginnen met de tijdautomatiek.
Hier controleert u de diafragma grootte en de camera doet de rest voor u! Om met de tijdautomatiek en zelfs de handmatige modus de juiste resultaten te behalen, zult u zich wat moeten verdiepen in de camerainstellingen. Aangezien u hier waarschijnlijk veel plezier aan zult beleven, omdat het erg interessant is, moet u zich langzaam in alles verdiepen. Neem uw tijd!
Lees gewoon eens de handleiding van uw camera door, bekijk enkele internetpagina's die uitleggen hoe je met een digitale spiegelreflexcamera moet werken, praat met kennissen die al langer fotograferen met zo'n camera. En vraag! Steeds opnieuw ... U kunt zich niet belachelijk maken. Het duurt even voordat u het samenspel begrijpt tussen diafragma en belichtingstijd. Haal uit alle informatiebronnen wat u kunt gebruiken voor uw hobby. Hoe meer informatie, hoe beter!
Vertrouw niet op de automatische stand. Dit is aan het begin leuk, maar u wilt er toch meer over leren hoe uw camera werkt en hoe u met handmatige instellingen meer uit uw foto's kunt halen. Wat aan het begin belangrijk is voor u:
Scherpstelling/Belichtingstijden/Diafragma
U moet weten waar deze termen voor staan, wat u met ze kunt aansturen en wat u verandert door de waarden te veranderen. Dit is niet in drie zinnen uit te leggen en u zult het zelf moeten testen in verschillende situaties om erachter te komen en op een gegeven moment intuïtief de juiste instellingen te kunnen maken. Het werken met een spiegelreflexcamera, dat veel verder gaat dan de bovenstaande punten, is een wetenschap op zich. En in de studio gelden weer hele andere regels dan bij het werken in de buitenlucht.
Laten we in ieder geval kort de belangrijkste termen bespreken:
a. Scherpstelling
Wat u bij dierenfotografie als eerste moet vergeten, is de automatische scherpstelling. U moet dus uitzoeken hoe u handmatig uw scherpstelpunten kunt selecteren. Dit zou u zeker moeten kunnen vinden in uw handleiding. Het werkt niet in elke modus. Maar in ieder geval in de tijdautomatiek en in de sportmodus. De scherpstelling moet bij close-ups altijd op de ogen liggen. Bij verder weg gelegen onderwerpen die misschien nog bewegen, is het voldoende om op het dier scherp te stellen.
b. Belichtingstijden
Belangrijk is altijd de juiste combinatie van belichtingstijd en diafragma. Dezelfde belichting kan worden bereikt met verschillende combinaties van belichtingstijd en diafragma. Kortere belichtingstijden en grote diafragma's bevriezen bewegende dieren en laten de achtergrond vervagen. Langere belichtingstijden en kleine diafragma's tonen daarentegen details op de achtergrond scherp, terwijl het dier in beweging onscherp wordt.
Kies voor lange belichtingstijden (ik gebruik dit eigenlijk nooit bij dierenfotografie), dan verandert een waterval bijvoorbeeld in een mooi wazig watergeruis.
Fotografeer hem echter met korte belichtingstijden, dan zul je bijna elke waterdruppel kunnen zien.
Bij het fotograferen van Samy kun je elke waterdruppel zien die van hem afvalt; dat geeft de foto dat beetje extra!
In de studio kies ik meestal belichtingstijden van ongeveer 1/125 of 1/200 sec.
c. Diafragma
Met de diafragma grootte regel je de scherptediepte. Je kunt deze regel eenvoudig onthouden:
• groot diafragma = kleine diafragmawaarde (bijvoorbeeld 2,8) = geringe scherptediepte
• klein diafragma = grote diafragmawaarde (bijvoorbeeld 16) = grote scherptediepte
Je ziet hier duidelijk het verschil. De focus ligt op een lantaarnbloem in het rechter deel van de foto. De bovenste foto is genomen met een klein diafragma (11), ook de bladeren in het linker deel van de foto, die verder weg liggen, zijn bijna scherp weergegeven. Dezelfde foto werd vervolgens (zie onderste foto) genomen met een groot diafragma. In het linker deel van de foto zie je duidelijk het verschil. De lantaarnbloem is scherp, de rest is onscherp.
Als je bijvoorbeeld een kat fotografeert en een kleine scherptediepte kiest, wordt bijvoorbeeld de kop scherp weergegeven, maar het achterste deel van de kat is onscherp. Dit geeft de foto een heel andere uitstraling dan wanneer zowel de kat als de achtergrond scherp zijn. Als je echter twee dieren naast elkaar wilt fotograferen die lichtjes verschoven zijn, kies dan een kleiner diafragma (hogere waarde). Dan worden beide dieren scherp weergegeven.
Het hangt natuurlijk ook af van je afstand en brandpuntsafstand. Als je bijvoorbeeld een hond fotografeert die ver weg is en in beweging is met een groot diafragma (kleine diafragmawaarde), wordt de hond volledig scherp weergegeven, alleen de achtergrond vervaagt.
2. Positie van de kat en de fotograaf
Net als bij hondenfotografie is het hier belangrijk dat je zo veel mogelijk op ooghoogte bent. Bij bijna alle buitenopnames lig ik, indien mogelijk, op de grond op ooghoogte met het dier. Bij studio-opnames kniel ik bijna altijd, omdat de meeste katten op tafel worden gefotografeerd. Daar blijven ze gewoon beter zitten.
Natuurlijk wordt er ook wel eens in huis (op de krabpaal of de bank) gefotografeerd. Het hangt altijd af van de wensen van de eigenaar en natuurlijk van hoe goed de kat meewerkt (zie ook Tips in Katten-1x1). Als het dier absoluut niet op de studiotafel wil blijven, wacht ik tot het ergens ontspannen gaat liggen (met geluk bijvoorbeeld op een krabpaal) en beweeg ik voorzichtig met de studiolamp. Een objectief met een lange brandpuntsafstand kan dan van pas komen. De kat kan comfortabel op haar favoriete plek blijven en ontspannen worden gefotografeerd.
Deze kat heeft zich teruggetrokken in zijn "huisje". Daarom ben ik op de grond gaan liggen en heb hem in een volledig ontspannen houding gefotografeerd. Daar beschouwde hij mijn apparatuur en mijzelf niet meer als bedreigend.
Deze mooie langharige kat moest ik keer op keer met rust laten, omdat ze niet wilde dat ik in de buurt kwam. Omdat je het dier nooit stress mag bezorgen, heb ik haar herhaaldelijk op afstand proberen te fotograferen. Uiteindelijk lukte het me om haar op de salontafel te fotograferen.
3. De raskat
Voor bepaalde raskatten gelden ook speciale kenmerken. Als je dus raskatten fotografeert, moet je mogelijk een ervaren fokker raadplegen over hoe je de kat het beste kunt fotograferen. Slechts een voorbeeld: een Brits Korthaar is een compacte kat die je natuurlijk ook het beste zo kunt fotograferen en niet wanneer ze uitgestrekt over de tafel ligt. Een Maine Coon is daarentegen lang en groot.
Een fokker gaf me ooit het advies dat voor het benadrukken van de uitdrukking en de kin, het beste een handbreedte onder de kin kan worden gefotografeerd. Of dat echt klopt, kan ik niet zeggen. Ik fotografeer bijna alle dieren altijd op ooghoogte, indien mogelijk. Ook hier zijn altijd bevredigende resultaten voor de fokkers. Toch kan het handig zijn om zulke tips ter harte te nemen en zelf te zien of het werkt!
Er is dus altijd een verschil of je een "huisdier" fotografeert of een dier voor de fok, dat eventueel nog op een website gepresenteerd moet worden. Het is het visitekaartje van de fokkerij en daarom moet de foto natuurlijk ook alle voordelen van het dier laten zien.
Deze Maine Coon kater was heerlijk groot en lang. De foto toont hem echter erg slecht. Hij lijkt klein en compact. Zijn mooie kin komt niet goed uit, net als zijn mooie kraag en expressieve gezicht, omdat hij zich zo samengetrokken heeft.
Deze kleine deugniet hier is een Brits korthaar katertje. Omdat hij ongunstig naar boven kijkt en ook nog van onderen werd gefotografeerd, lijken zijn oren te groot.
Ik geef het heel eerlijk toe, ook ik kijk te vaak door de ogen van een liefhebber. Het vergt veel ervaring om als leek te kunnen zien welke foto "ideaal" is en waar de kat ongunstig is vastgelegd. Vooral omdat fokkers gespecialiseerd zijn in hun katten en we mogelijk heel veel verschillende rassen fotograferen en dienovereenkomstig de kenmerken moeten kennen.
Wat een groot voordeel is: Koop een boek over raskatten, waarin de belangrijkste kenmerken worden beschreven. Als u dus de opdracht krijgt om een cattery vast te leggen, weet u in ieder geval al wat u op uw foto's moet benadrukken. Of dat lukt, is een heel andere vraag. We hebben het hier tenslotte over katten!
4. Het kleine katten-ABC
Heeft u een kat? Dan weet u waarschijnlijk alles wat ik u nu vertel. Want op één punt zijn katten door geen enkel ander dier te overtreffen. Katten zijn vreselijk eigenwijs. Want wat een kat niet wil, dat wil ze niet. Ze wil het niet nu, niet over tien minuten en zelfs niet over drie dagen. Voor de fotograaf vergt het werken met een kat dus ongelooflijk veel geduld.
Geen enkel dier heeft mij tijdens mijn werk zo overduidelijk voor de gek gehouden als de huiskat. Hoe vaak ik mijn camera aan de kant heb gelegd omdat mijn "patiënt" zich eenvoudigweg niet wilde laten fotograferen. Tijdens een korte pauze met een kopje koffie doet de kat vervolgens alles wat ze de afgelopen 2 uur niet wilde doen. Ze poseert op de studiotafel en flirt met de fotograaf dat het een lieve lust is. U denkt natuurlijk precies zoals ik "Haal snel de camera" – Maar tegen die tijd is de kat weer voor 99,9% bezig in een heel andere hoek van de kamer, in een zo weinig fotogenieke pose, zoals bijvoorbeeld poten likken of met het hoofd tegen de muur liggen. Argh! Ik zeg u, deze dieren doen dat met absolute berekening! Als u goed kijkt, kunt u hun sardonische glimlach heel goed herkennen! En dat maakt ze juist zo charmant.
Omdat ik voornamelijk katten fotografeer, ook af en toe bij fokkers, heb ik hier de meeste ervaringen opgedaan op het gebied van dierenfotografie. Ik heb verschillende kattenrassen leren kennen en ook katten van elke leeftijdscategorie. Er zijn enorme verschillen, maar ik hou ervan om alle huiskatten in drie categorieën in te delen:
- De modellenkat
- De kat die overgehaald moet worden
- De kat die absoluut niet gefotografeerd wil worden (zelfs niet als je op je hoofd staat!)
Hier zijn wat afbeeldingen:
Kat nr. 1:
Elani, de knappe Maine Coon dame, is een duidelijke modellenkat! Ze poseert letterlijk voor de camera als een echt fotomodel.
Kat nr. 2:
Teddy is een prachtige kater! Hij was te gast in onze studio en adequaat na wat overredingskracht met speeltjes en knuffels. Hij wilde absoluut niet op de studiotafel, dus hebben we alles voor hem op de grond klaargezet. Als de katten niet meewerken zoals je zou willen, moet de fotograaf soms genoegen nemen met minder goede resultaten (ooraanzet, ooguitdrukking, enz.).
Kat nr. 3:
Mevrouw Smartie was mijn eerste echte huiskattenfotoshoot en ze heeft me echt voor schut gezet. In de studio wilde ze absoluut niet gefotografeerd worden, tenzij vrouwtje aan haar zijde bleef voor knuffels. Speelgoed was absoluut oninteressant voor de oude dame, en zelfs daarmee was ze niet uit haar schulp te lokken. Dus moesten we uitwijken naar de tuin en later naar de huisbank. Mevrouw Smartie werd gefotografeerd waar ze gefotografeerd wilde worden.
Wat ik heel openlijk moet zeggen: Raskatten zijn over het algemeen heel gemakkelijk te fotograferen. Ik ben dus erg verwend, omdat ik vaak te maken heb met katten die gewend zijn aan tentoonstellingen en erg aanhankelijk zijn. Bijna alle raskatten vallen dus in categorieën 1 of 2. Heel zelden zijn er katten die helemaal niet willen meewerken. Meestal hebben ze ooit slechte ervaringen gehad met mensen of gedragen ze zich gewoon eigenwijs of aanvankelijk nerveus. Met speelgoed laat je ze meestal wel uit hun schulp komen.
De huiskat vereist veel meer gevoeligheid en niet in de laatste plaats geduld. Er zijn gewoon katten die niet willen poseren in de studio en ook meteen op de vlucht slaan in de buitenlucht als een vreemdeling - met verdacht gereedschap nog wel - hen volgt. Indien mogelijk, fotografeer katten dan altijd in hun vertrouwde omgeving. Voor de meeste katten is een autorit al erg onaangenaam, laat staan een volledig vreemde omgeving, vreemde mensen ... dat kan een kat snel heel bang maken.
Naast de typische karaktereigenschappen van katten moet u natuurlijk ook weten hoe u uw onderwerp kunt manipuleren als u deze dieren wilt fotograferen; dat zal ik u vertellen in het gedeelte Tips & Tricks
5. Instructies aan de kattenvermaakster
Allereerst moet u bij studiopnames uw "assistent", die onmisbaar is, precies instrueren. Dit is meestal de eigenaar van het dier of een bekende die u helpt uw eigen katten te vermaken terwijl u foto's maakt. Dit zou uw helper bij voorkeur moeten doen:
a. Dier fixeren
De helper moet zich opstellen bij dieren die mogelijk van de tafel springen, rechts of links en indien nodig ingrijpen. Hij moet paraat staan om het dier vast te houden als het wil springen. Dit is vooral belangrijk bij kittens, ze zouden ook van de tafel kunnen vallen en zich kunnen verwonden. Het fotokarton dat over een tafel ligt, kreukt heel snel.
Een kat die van de tafel springt en fotokarton dat naar achter schuift, kan behoorlijk wat deuken veroorzaken. Bevestig daarom het fotokarton het beste en zorg ervoor dat de kat indien mogelijk niet kan springen. Ze zal hierbij zeker schrikken en het vooral steeds opnieuw proberen. Springt de kat desondanks succesvol van de tafel en lijkt na 2-3 pogingen gestrest, pauzeer dan of verplaats naar de vloer.
b. Kat moet op de achtergrond blijven
Om ideaal te kunnen fotograferen, moet de kat zich in het midden van de studio bevinden. Niet te dicht bij de randen van de achterwand en ook niet te ver naar voren of naar achteren. Ja, dat is allemaal niet zo makkelijk, maar u zult altijd veel foto's moeten weggooien of achteraf moeten bewerken. Ik retoucheer ook vaak kwastjes die in beeld hangen, of moet vouwen uit het fotokarton verwijderen enzovoort. Dat hoort erbij. Vertel uw assistent gewoon waar u de kat graag zou willen hebben.
c. Dier voor de foto motiveren
Als het dier rustig is en vrijwillig op zijn plaats blijft, kan de helper een positie voor de tafel innemen, zodat hij de lampen in geen geval bedekt en natuurlijk niet voor de fotograaf staat. Een plek naast de fotograaf is een goede keuze. Nu kunt u bijvoorbeeld met een hengel of iets dergelijks de aandacht van de kat naar de camera leiden. Let er daarbij op dat de kat niet van de tafel springt. Zeer actieve katten proberen meestal om het voorwerp op de een of ander manier te vangen. Er is dus wat subtiliteit vereist.
• Het speelgoed mag niet in beeld hangen.
• De kat moet naar de camera, iets omhoog, naar links of rechts kijken.
• De kat mag niet te hoog kijken.
Het beste is om de kat te "vangen" met een kwastje en dit dan iets over de camera te bewegen. Ze zal bijna altijd met haar ogen volgen. Als ze begint te springen of haar interesse verliest, benader dan opnieuw met het kwastje en speel het spel opnieuw.
Op deze foto kijkt het kleine kitten niet rechtstreeks naar de camera, maar dat maakt het wel een heel interessante hoek.
Op deze foto speelt het kitten met een kwastje dat op het moment van de opname heel hoog hangt. We moedigden het kitten zo aan om te gaan zitten.
Helaas is daardoor de blik juist hoog. Het is moeilijk om het dier op dat exacte moment in die pose te laten blijven, maar wel de kijkrichting te veranderen. Meestal valt het direct weer op alle vier poten. Dergelijke "perfecte" opnamen zijn dus meer geluk dan wijsheid!
Uw helper draagt echt bij aan de opnames. Het zal even duren voordat hij niet meer voor de studiolampen staat of voor de camera. Het vermaken van katten is een zeer, zeer vermoeiende klus. U zult het niet voor elkaar krijgen om beide te doen. In zeer zeldzame gevallen heb ik hiermee ervaring opgedaan met lenzen met korte brandpuntsafstanden. Het hangt altijd af van de omstandigheden. Werkt de kat mee? Laat de kat zich makkelijk vermaken? Is de achtergrond groot genoeg om te vermaken zonder hulp?
De meeste foto's maak ik met een Nikon D90 en een Sigma-lens met brandpuntsafstanden van 70-200 mm. Samen wegen ze meer dan 2 kg. Ik kan dat niet stabiel in één hand houden. Misschien een keer voor 1-2 opnamen. Ik heb wel een monopod, maar daar fotografeer ik zelden mee. Ik voel me dan erg inflexibel. Als ik dan met één hand wil fotograferen en met de andere boven mijn hoofd wil zwaaien, kan ik natuurlijk geen instellingen veranderen (scherpstelling, diafragma...).
Eens heb ik met ongeveer 10 kittens in een kinderkamer gefotografeerd. Drie verschillende nestjes van verschillende leeftijden met ouderdieren, maar die ook buiten de kinderkamer konden bewegen. Met een lichtere lens kon ik veel opnamen alleen maken. Helaas had ik al snel overal katten met de kwastjes, omdat ik niet ruimtelijk kon scheiden. Het duurde dan ook niet lang voor er een op mijn hoofd zat, twee klommen mijn broekspijpen omhoog, enzovoort.
Alleen diegene die ik op de krabpaal wilde hebben, reageerde niet op mij. Hiermee wil ik zeggen: U kunt katten probleemloos ook zonder hulp fotograferen, mits ze goed meewerken en goed door u te vermaken zijn. Bij langere fotoshoots - vooral op een studiotafel - zult u niet om hulp heen kunnen.
6. Kitty, zit! Tips & trucs om de onwillige Kitty tot model te maken
Elke kat is "anders". Er zijn enkele katten die nergens van onder de indruk zijn en andere schrikken al van het kleinste geluid. Voor u als fotograaf is het belangrijk om uit te zoeken hoe u Kitty het beste tot model kunt maken.
Sommige katten hoeft u alleen maar te vertellen, zoals al onder nr. 1 vermeld. Ze klimmen op de studiotafel en maken het zich gemakkelijk, u hoeft alleen nog maar af te drukken. Aangezien we helaas maar heel zelden dit soort katten tegenkomen, gaan we in deze sectie eens kijken naar de absoluut moeilijke gevallen.
En zoals ik al zei, als je geneigd bent om je haar uit je hoofd te trekken, zal Kitty lachend op de tafel zitten! Natuurlijk zijn er aanzienlijke verschillen wanneer de kat buiten of in de studio gefotografeerd moet worden, hier als volgt:
a) Buitenshuis
Bij buitenopnamen is alles een beetje "makkelijker", nou ja, laten we zeggen "anders". Er zijn slechts twee opties:
- De kat rent weg, de fotograaf staat met lege handen.
- De kat blijft en laat zich fotograferen.
Natuurlijk zijn er ook hier bepaalde verschillen. U moet in elk geval met lange brandpuntsafstanden werken, zodat u het dier niet te dicht op de huid komt. Meestal struinen katten door de eigen tuin, gaan ergens in de struiken op een schaduwrijke plek zitten of zonnen zich op een tafel of iets dergelijks. Het hangt dus een beetje van geluk af.
Als u een rustige en vriendelijke kat heeft, kunt u hem natuurlijk met speelgoed of traktaties overhalen om van plaats te veranderen of naar een plek te komen die geschikt is om te fotograferen. Let op mooie achtergronden. Zachte, natuurlijke kleuren die niet te veel afleiden van het onderwerp. Als u een bonte kat heeft, kiest u beter een effen kleur. Anders mag het ook wat meer zijn.
Let erop bij het kiezen van een plek waar Kitty moet gaan zitten. U moet natuurlijk ook rekening houden met het licht. De beste tijden om te fotograferen zijn naar mijn mening tot 11:00 uur 's ochtends of vanaf 15:00 uur. Maak gebruik van het avondlicht als dat mogelijk is in de zomer. Fotografeer altijd met de zon in uw rug, indien mogelijk. Vermijd tegenlichtopnamen volledig (tenzij om een of andere reden beoogd) en als het niet anders mogelijk is, neem dan een schuine hoek ten opzichte van de zon, zodat het niet door de zonnekap valt.
Als de kat zenuwachtig wordt wanneer u hem ergens anders wilt plaatsen of te dichtbij komt, is geduld vereist. Benader hem zo dichtbij als u kunt, zonder dat de kat voor u wegrent. Wacht dan gewoon tot de kat actief wordt en maak dan een foto. Misschien kunt u de eigenaar vragen de kat te lokken als ze zich in hele ongunstige hoekjes verstopt. Ook hier geldt: afwachten en geduld hebben.
Katten spelen, slapen of poetsen zichzelf. En bij bijna alles kunt u ze fotograferen.
Tja, we hadden het zo mooi gedacht. Maar helaas bleef mevrouw Smartie daar niet zitten, zoals gehoopt. Ze sprong meteen op en nam een weinig fotogenieke houding aan. Om precies te zijn: ze stak haar achterste naar de camera en gaapte genoeglijk.
Deze kater kon helemaal niet ontspannen. Je ziet duidelijk zijn gespannen houding en verkrampte lichaam. Aan afleiding met speelgoed of knuffels was niet te denken.
b) Studio
In de studio gelden weer andere regels. Stel je het volgende scenario voor: je gaat naar een vriend die je heeft gevraagd een paar mooie foto's te maken van zijn geliefde kat met je geweldige spiegelreflexcamera. Geen probleem, zeg je? Ik zal je voorstellen aan een paar Kitty-types van categorie 3; ik ben benieuwd wat je dan zegt …
• Kitty begroet je al spinnend bij de voordeur en is open en vriendelijk. Misschien zet je een studiolamp op of volg je haar gewoon door het huis en wil je haar een beetje fotograferen. Kitty spint om je benen heen en laat zich helemaal niet overtuigen om op een andere plek plaats te nemen dan direct bij jou of ergens tussen stoelen of in de laatste hoek van de woonkamer, waar je haar niet kunt bereiken. Zie je haar glimlach al? Dus je probeert je geluk met traktaties en speelgoed en lokt haar naar een mooie stoffen deken in het licht. Een perfecte achtergrond voor haar mooie vacht.
Kitty springt er in het eerste moment op, maar ofwel ze eet op dat moment haar traktatie en sluit luid smakkend haar ogen of ze draait u - natuurlijk heel toevallig - haar achterste toe. Je wacht met de camera in de hand op het juiste moment. Ze zal zich meteen omdraaien. Ze zal meteen haar traktatie opgegeten hebben en zeker in de camera kijken.
Daar is het. Je drukt op de sluiter en het is meteen voorbij. Waarschijnlijk is het moment voorbij voordat je het kon vastleggen of de foto is onscherp of zoiets. Dit is een fotoshoot met Kitty, en als je denkt dat het beter wordt, dan vergis je je. Je kunt maar beter een kopje thee drinken en de camera uit handen leggen. Dan zal Kitty alles doen wat je wilt!
• Kitty is heel aanhankelijk, maar mist de typische nieuwsgierigheid van een kat! Hoewel ze lief op de fototafel blijft zitten of daar waar ze moet zitten, is ze heel duidelijk ontevreden over het feit dat ze model moet staan, Ze ziet er meestal gespannen uit, met samengeknepen ogen en oren die naar achteren zijn gelegd. Ze maakt zich zo min mogelijk fotogeniek. Ook zij lacht duidelijk. Kitty is niet bang, maar zeker lusteloos. DIt type is meestal een kattenziekte.
Ze kan alleen in één pose gefotografeerd worden, namelijk ineengedoken op de tafel met de oren naar achteren. De kat laat zich niet stimuleren door speelgoed of interessante geluiden. Ze behoort tot de katten die na ongeveer 20 minuten verveeld op de fototafel in slaap vallen en u als fotograaf tot waanzin zullen drijven. Ze zal vanaf dat moment nergens meer op reageren. Zelfs niet als het huis instort of een straaljager door de tuin vliegt.
• Het laatste Kitty-type is ontzettend schichtig en het vergt veel geduld en tact om deze kat te kunnen fotograferen. Vooral als je de kat niet in vertrouwde omgeving fotografeert, zul je enorm veel moeite hebben. We hadden bijvoorbeeld twee angstige katjes bij ons in huis, We lieten ze meer dan een uur rondlopen en rustig rondkijken, daarna wilden we ze op de een of andere manier met speelgoed naar de studio lokken. Ze bleven niet op de tafel zitten, maar sloegen meteen op de vlucht.
We verplaatsten de studio naar de grond, maar dat hielp ook niets. Ze sloegen meteen op de vlucht. Het was echt een geduldsoefening met allerlei soorten speelgoed om ze naar de plek te brengen waar ze gefotografeerd moesten worden. Bij het horen van zelfs maar het kleinste geluid sprongen de katten achter de bank en was het moeilijk om ze weer te lokken. Deze kat zal echt alles van je vragen. U zult blij zijn met elke geslaagde foto achteraf en u zult even inventief en creatief moeten zijn als bij de katten a en b!
Natuurlijk zijn er ook nog katten die zo bang zijn voor u en de camera of zelfs zo agresssief reageren dat een fotoshoot helemaal geen zin heeft.
Hoewel het mij zelden overkomt, is het toch al voorgekomen dat een kat op een tentoonstelling vanwege de voorgaande procedures (autorit, expositieomgeving, beoordelingen, enz.) zo gestrest was, dat ze op de fototafel de geduld volledig verloor en alles om haar heen aan begon te blazen. Stop de fotosessie onmiddellijk. Alles anders zou dierenmishandeling zijn!
Deze kat is bang! Ze moet onmiddellijk uit de studio worden gehaald.
Zodra zijn eigenaar probeert hem te bevrijden, wordt hij agressief. Het was meteen duidelijk: D’Artagnon kan niet in de studio gefotografeerd worden. Hij moet met rust gelaten worden. D’Artagnon is een hele lieve kater, heel aanhankelijk en knuffelig. Zijn reactie op de studio was voor ons onvoorspelbaar.
Nog een no-go is het fotograferen van heel angstige dieren. Katten kunnen een hartaanval krijgen – vooral jonge dieren. Als het nog heet is in de zomer en de dieren erg gestrest en nerveus zijn, brengen u en de eigenaar de kat aan grote risico's bloot. Dat moet absoluut voorkomen worden.
Zelfs als de eigenaar ABSOLUUT mooie foto's wil, breng hem tot rede.
Op warme dagen kan het gebeuren dat katten hijgen, zoals eerder vermeld. De fotoshoot moet ook hier onmiddellijk gestopt worden. De kat moet meteen een terugtrekmogelijkheid krijgen, waar het schaduwrijk, koel en vooral rustig is.
Laten we nu eens kijken naar de mogelijkheden om katten die echt niet willen meewerken te motiveren en ze mooi in beeld te brengen! Het belangrijkste is om absoluut geduldig te zijn en indien nodig ook de eigenaar te kalmeren, die waarschijnlijk net zo gestrest is als het dier. Hij wil zo graag mooie foto's van zijn geliefde viervoeter dat hij misschien vergeet dat de lol voor Kitty allang voorbij is. Grijp op tijd in. Als het te vermoeiend of stressvol wordt voor Kitty, de eigenaar of zelfs voor u, neem dan een pauze!
Als klein geheimpje kan ik verklappen: Wanneer ik echt vermoeiende shoots heb die soms de hele dag doorgaan met heel veel dieren, dan gebeurt het ook mij dat ik op een gegeven moment helemaal opgebrand ben. Dan heb ik wat tijd nodig om bij te komen. Fotograferen is erg leuk. Maar als u constant de zware camera met het objectief vasthoudt en naast u nerveuze eigenaars heeft met soms niet zo gemakkelijke eisen aan de fotograaf, en spelende kinderen die om u heen rennen en dieren die helemaal niet willen meewerken, kan dit na enkele uren echt heel vermoeiend zijn.
Ik ben een zeer, zeer stressbestendig en robuust persoon en toch is het soms te veel voor mij. Neem een pauze! Alles anders heeft geen zin. Dus als u een kat fotografeert die echt niet wil meewerken en u merkt innerlijk dat er ongeduld opkomt of een bepaalde spanning, leg dan alles tien minuten aan de kant. U zult merken hoeveel dat oplevert. Voor het dier, de eigenaar en vooral voor uzelf. U gaat daarna weer vol goede moed en enthousiasme aan de slag en misschien laat Kitty zich dan toch overhalen om een paar foto's te maken!
Truc Nr. 1: Speelgoed
Het allerbelangrijkste bij katten is natuurlijk het speelgoed. Vaak werkt het erg goed om katten die wat zenuwachtig lijken of afgeleid zijn te stimuleren met speelgoed. Uw assistent zou u al geïnstrueerd moeten hebben, zie hierboven. U kunt dus de aandacht van de kat vangen en proberen deze naar de camera te sturen. Wapperstokken of speelhengels lenen zich hier bijzonder goed voor.
Deze truc werkt bij licht gespannen of nerveuze dieren, die echter goed op speelgoed reageren. Kitten krijgt u bijna altijd zo wel! Meestal ontspannen de dieren geleidelijk en vergeten uiteindelijk volledig waar ze zijn en dat ze op dat moment gefotografeerd worden.
Truc Nr. 2: Geluiden/Bewegingen
Katten die helemaal niet reageren op speelgoed en lusteloos of gespannen op tafel zitten, kunnen soms gestimuleerd worden met interessante (maar niet angstaanjagende!) geluiden. Vaak zijn de oren het probleem, die alle kanten op staan behalve naar de camera.
Met geluiden (bijv. een zacht geritsel) of het bewegen van een interessant voorwerp in een hoek van de kamer achter de fotograaf, kan de blik misschien in de juiste richting en ook de oren nog eens worden gericht! We hebben al met drie mensen meer dan een uur geprobeerd om een kater te stimuleren die volledig slap en te ontspannen op tafel lag.
De oren waren ergens naar achteren gericht en hij lag daar maar, liet zich nergens door aantrekken. We hebben alles uit de kast gehaald. We zwaaiden met kunstbloemen en veren, klapperden met dozen en floten in het rond. Hij had nergens interesse in. Zoiets komt zelden voor, maar bij katten af en toe wel. Hier helpt, zoals altijd, alleen geduld. Het is niet zo dat we uiteindelijk geen enkele mooie foto van hem konden maken.
Hier is de kandidaat. Eerder lag hij helemaal lusteloos op tafel, zijn oren hingen alle kanten op, zijn blik was verveeld. We hebben hem later in de picknickmand gezet en zo ontstond de foto rechts. De kater is veel meer geïnteresseerd en alerter van uitdrukking. Toegegeven, hij ziet er nog steeds niet echt gelukkig uit.
Truc Nr. 3: Knuffelen
Katten die erg aan hun eigenaar hangen en knuffelig zijn, kunnen overgehaald worden om op de studiotafel te blijven door aanrakingen en knuffels. Het vrouwtje hoeft alleen maar dicht genoeg bij hen te zijn en hier en daar te knuffelen, dan komt alles goed. Deze dieren reageren meestal erg angstig op harde geluiden of vreemden, dus u moet proberen onzichtbaar te worden. Laat alles over aan de eigenaar en instrueer hem goed van tevoren. In plaats van met speelgoed te zwaaien, moet hij gewoon altijd wat kriebelen, telkens als het dier neigt te vluchten, totdat de kat ontspant. Zodra dat het geval is en de hand van het vrouwtje uit beeld verdwijnt, moet u snel een paar foto's maken.
Truc Nr. 4: Snacks & Kattenkruid
Bij katten die gewoon niet willen ontspannen en nergens op de bovengenoemde zaken reageren, moet u proberen om ze om te kopen. Ja, niet helemaal netjes, ik weet het. Leg wat lekkers op de studiotafel of spuit wat kattenkruid. Dat werkt niet bij alle katten, maar het is het proberen waard. Laat de kat volledig met rust terwijl hij eet of van het kattenkruid geniet en wie weet, rolt hij misschien wel op tafel. Zelfs bij heel nerveuze dieren heeft dit echt al gewerkt. Probeer het eens als u verder niets meer te binnen schiet.
Truc Nr. 5: Laat de kat beslissen
Als u alles al heeft geprobeerd maar de kat echt niet gefotografeerd wil worden, gun haar dan eerst een pauze. Voorwaarde om de shoot niet stop te zetten is dat de kat niet angstig lijkt, gestrest is of zelfs agressief. Zoals eerder gezegd, moet de shoot dan onmiddellijk worden gestopt. Maar er zijn heel vaak katten die nergens op reageren wat hierboven is genoemd, maar die heel rustig zijn zolang ze maar niet op de studiotafel hoeven te blijven. Als ze absoluut niet te verleiden zijn om op tafel te springen, is er nog maar één optie. Laat de kat beslissen op welke manier ze gefotografeerd wil worden.
U kunt bijvoorbeeld de studio naar de grond verplaatsen. Het achtergrondsysteem kan gemakkelijk worden versteld, de tafel wordt weggehaald en u probeert de kat nog een keer voor de achtergrond te plaatsen. Als dat niet lukt, zoek dan een mooie plek in de woonkamer of iets dergelijks waar de kat graag ligt. Dit kan een bank zijn, een krabpaal of iets anders en plaats gewoon uw studiolamp daar. U kunt de kat nu op die plek neerzetten. Kijk maar eens wat ze doet. Als dit allemaal niet werkt, laat dan de kat een plek kiezen. Fotografeer de kat gewoon daar waar ze gaan zitten of liggen. Tot nu toe heeft dat altijd gewerkt!
Deze twee kitten Luna en Merlin hielden ook drie mensen bezig. De twee kittens waren 9 en 10 weken oud op het moment van opname en erg, erg verlegen. We moesten heel lang proberen om ze überhaupt onder de bank vandaan te lokken. Uiteindelijk moesten we ze fotograferen waar ze wilden zijn. Ze speelden onder een glazen tafel op het tapijt in de woonkamer.
Zeker niet de mooiste achtergrond en moeilijk te belichten. De studiolamp werd dienovereenkomstig ingesteld en we probeerden ons geluk. Anders ging het gewoon niet. De katten waren niet bang en ontspanden meteen als ze konden spelen. Maar ze waren ook heel verlegen en kropen bij het minste geluid weg in een hoek. Dat vereist veel rust en geduld van de helpers en de fotograaf.
7. Kattenfotografie
Omdat ik zoveel kittens fotografeer, wil ik nog op één ding wijzen. Net als alle baby's moeten kittens met bijzondere voorzichtigheid worden behandeld. Er zijn baby's die echt alles tolereren, maar er zijn er ook die alleen al vanwege hun leeftijd met uiterste voorzichtigheid behandeld moeten worden.
Kittens tot vier weken oud merken bijna niets van hun omgeving op. Ze zijn niet te verleiden met speelgoed of geluiden. Meestal beperk ik me tot een paar foto's; kittens moeten niet te lang gefotografeerd worden! Niet in de laatste plaats omdat het stressvol is voor zowel de kleintjes als voor de moeder. De kleintjes hebben bijna altijd melksnorretjes. Het is erg moeilijk om meerdere kittens van deze leeftijd op de foto te zetten, allemaal in de richting van de camera.
Dit kitten is pas 3,5 weken oud en reageert niet op harde geluiden of speelgoed.
Het beste leeftijd om kittens te fotograferen is tussen 7 en 10 weken. Ze reageren op speelgoed, zijn ontzettend schattig en meestal al erg nieuwsgierig en aanhankelijk. Hoewel ik veel met decoratie werk, hecht ik er veel waarde aan dat de kittens tijdens de sessie helemaal ontspannen zijn. Angstige kittens of kittens die naar hun moeder roepen, moeten direct "bevrijd" worden.
En zelfs bij de meest ontspannen kittens moet je niet overdrijven. Ook ik laat me soms meeslepen en moet mezelf bedwingen, omdat ik graag nog meer foto's wil maken als de kittens goed meewerken. Vooral als de eigenaar van het dier ook zo enthousiast is.
Hier een kitten van de juiste leeftijd en ook nog eens een geboren fotomodel! Caramello was op bezoek in de studio ...
... met zijn broer Risotto.
Hij heeft echt met plezier meegewerkt ...
... en wilde het decor het liefst mee naar huis nemen:
Kattenfotografie is een van de leukste aspecten van de dierenfotografie! Maar zorg ervoor dat uw modellen er net zoveel plezier aan beleven als u. Er zijn katten die niet willen meewerken en bang zijn. Respecteer dit en leg het uit aan de eigenaar van het dier als die niet wil opgeven. Tot nu toe heb ik elke kat gefotografeerd en dat zal voor u niet anders zijn. Soms moet je gewoon spelen volgens de regels van de kat! En wat is er mooier? Een rendez-vous met een huiskat is toch iets prachtigs! Ik hoop dat u ervan heeft genoten!
Tot de volgende tutorial!
Nicole Schick
www.tierfotografie-mit-herz.de
