Güneş, Antik Çağ ve Orta Çağ'dan "tanrısal bir cisim" olarak beklenen kusursuz bir şekilde değildir. Tam tersine, yüzeyinde güneş lekeleri bulunmaktadır.
Bölüm 6: Güneşten Fotoğraflarda Dikkat!
+++ DİKKAT! +++ UYARI! +++ DİKKAT! +++ UYARI! +++
Güneşe optik bir cihaz tuttuğunuzda, radyasyonun yoğunluğu nedeniyle cihazınızın zarar görmesi veya gözlerinizin geri dönüşü olmayan şekilde hasar görmesi riski her zaman vardır! Bu yüzden, kendi güneş fotoğraflarınızı çekmeden ÖNCE bu kılavuzda yer alan dikkatli önlemleri MUTLAKA dikkate alın. Teşekkürler.
+++ DİKKAT! +++ UYARI! +++ DİKKAT! +++ UYARI! +++
Güneş
Güneş, evrende ve gökyüzünde meydana gelen olaylarla ilgilenmeyen insanlar için bile büyük bir rol oynamaktadır, çünkü ışık ve sıcaklık sağlar ve Dünya'da yaşamın olmazsa olmaz olduğu unsurları sunar. Bazı çağdaşların ruh halinin bile, güneşin dostça ve bulut az olan bir günde gök yüzünde parlak bir şekilde parlayıp parlamamasına bağlı olabilir.
Güneşi bir astronomik nesne olarak düşündüğümüzde, öncelikle güneş sistemimizin merkezindeki özel konumundan bahsetmek gerekmektedir. Çapı ve kütlesi bakımından gezegenleri açıkça aşan bir durumdadır. Gezegenler gibi, güneş de kendi ışığını yaymaktadır; çünkü gazlı yapısının iç kısmında, 15 milyon derece sıcaklıkta, hidrojenin helyuma dönüşerek muazzam enerji miktarları saldığı termonükleer füzyon gerçekleşmektedir. Bilinen Einstein denklemine göre E=m·c² (Enerji = Kütle çarpı ışık hızının karesi), bu süreçte kütle enerjiye dönüşmektedir. Bu nedenle güneşimiz her saniyede 4.000.000 ton kütle kaybetmektedir! Toplam kütle üzerinden hesaplandığında, neyse ki bu sadece küçük bir kesirdir, çünkü bu enerji üretimi yaklaşık beş milyar yıldır devam ediyor ve güneşimiz henüz yaşamının ortasındadır.
Bu boyuttaki kozmik atom santralleri evrende nadir değildir: Gece gökyüzünde görülebilen tüm yıldızlar, güneş gibi yapılandırılmış nesnelerdir. Bunun tersi de geçerlidir; yani güneş, dünyamıza görece yakın olması nedeniyle özel bir konuma sahip bir yıldızdır. Mutlak olarak bakıldığında, güneş, bir ortalama yıldız olarak birçok açıdan düzeylidir; çünkü yüz milyarlarca diğer yıldızla birlikte, Samanyolu adını verdiğimiz bir spiral sistemi oluşturan güneşten biridir. Artık, hali hazırda bilinen çok sayıda başka Samanyolu sistemi -Galaksiler adı verilen- vardır.
Güneşin çapı yaklaşık olarak 1,4 milyon kilometredir ve bu mesafeyi oluşturmak için 109 Dünya topu yan yana dizilmelidir. Dünya, yıl boyunca güneşin etrafında bir eliptik yörüngede dönmektedir. Ortalama mesafe yaklaşık olarak 150 milyon kilometredir - ki bu mesafe diğer astronomik mesafelerle kıyaslandığında sıkça kullanılan bir uzaklık birimi olan "Astronomik Birim" olarak da adlandırılmaktadır. Işık, bu mesafeyi kat etmek için 8 dakika 20 saniye gerektirir. Dünya, yörüngesinde güneşe en yakın noktaya Ocak ayının başında ulaşırken, en uzak noktaya Temmuz ayının başında ulaşır. Bu durum, mevsimlerin Dünya'nın güneşe olan değişen uzaklığı tarafından belirlenmediği anlamına gelir. Bunun yerine, Dünya'nın 23,5 derece eğimli, uzayda eğik duran dönme ekseninin bir yarım yıl Kuzey ve yarım yıl Güney yarımküreye yöneltildiği durumdan kaynaklanmaktadır.
Güneşin doğudan doğup batıdan battığı doğru ancak yılda sadece iki gün olan, yani ilkbahar ve sonbaharın başlangıcında. Bahar başlangıcından sonra doğuş ve batış noktaları Kuzeydoğuya ve Kuzeybatıya doğru kayarken, maksimum yaz gün dönümü gününde (yaz başlangıcı) ulaşılır. Sonbahar başlangıcından sonra güneşin doğuşları Güneydoğuya kayarken, batışlar Güneybatıya kayarken, maksimum kış gün dönümü gününde uçlara ulaşılır. Yazın, güneşin görünür görünümü gün boyunca yörüngenin üzerindeki yörüngenin görünür görünümü güneşten daha büyüktür, bu durum herkesin bildiği gibi doğrudan gün süresine etki eder.
Gözlem yeri coğrafi enlemini bilenler, en azından her mevsimin başlangıcında, öğle vaktinde Güneş'in maksimum yüksekliğini hesaplamak için basit formüller kullanabilirler. Phi coğrafi enlemin derecesi ise (örneğin Frankfurt için 50°), o zaman geçerlidir:
21.3. ve 23.9. günleri için Güneş en yüksek konumdayken 90° -phi (örneğin Frankfurt: 40°)
21.6. günü için Güneş en yüksek konumdayken 90° -phi + 23,5° (örneğin Frankfurt: 63,5°)
21.12. günü için Güneş en yüksek konumdayken 90° -phi - 23,5° (örneğin Frankfurt: 16,5°)
Güneşin Fotoğraflanması
Güneşi gözlemlemek veya fotoğraflamak isteyenler, gözlerinin veya kullandıkları ekipmanın zarar görmesini önlemek için bazı tedbirler almalı ve uygulamalıdır. Güneş ışığı ve enerjisi, bir optik cihazın kullanılmasıyla bir odak noktasında yoğunlaştığında, göz üzerinde ve ekipman üzerinde yıkıcı etkilere neden olabilecek yüksek sıcaklıklar oluşturabilir. Güneşe küçük bir dürbün veya telefoto objektif aracılığıyla kısaca bakmak, gözleri kalıcı olarak kör edebilir. Hiçbir fotoğraf, böyle bir riski almaya değmez. Bu nedenle şunlar geçerlidir:
Sadece uygun Güneş Koruma Filtreleriyle Güneş Gözlemi YAPIN!
"Uygun" olanlar yalnızca güneş gözlemi ve fotoğrafçılığı için özel olarak sunulan filtrelerdir. Diğer tüm çözümlerden kaçınılmalıdır, özellikle de çeşitli "Ev Çözümleri" kullanımdan.ASLA:
• Dumanla karartılmış camlar
• Geliştirilmiş, karartılmış film parçaları
• Otomobil aksesuarları dükkanından "Altın Kurtarma Folyosu"
• Birbirine "sarılı" iki polarizasyon filtresi
• Siyah görünen kızılötesi geçirgen filtreler (IR fotoğrafçılığı için)
• Göz merceğine vidalanmış küçük filtreler (Teleskoplar için)
• Hasar görmüş Güneş Koruma Filtreleri
• Kırık, delikli veya yırtılmış Güneş Koruma Filtre Filmleri
Yalnızca aşağıdaki koruma filtreleri önerilir:
• Optik cihazların objektifinin öncesine konulan özel Güneş Filtreleri. Böylece enerji cihaza girmeden önce filtrelenir ve zarar vermez.
• Güneş gözlemi için tasarlanmış özel filtre filmi. Kaliteli bir seçenek örneği olarak, Baader-Planetarium şirketinin Euro 20'ye alınabilen A4 boyutlarında "AstroSolar" ürünü tavsiye edilebilir. Bu filmden birkaç küçük filtre, farklı objektifler için kendiniz yapabilirsiniz. Talimatlar filmle birlikte verilir. ND 5.0 faktörüne sahip filtreyi görüntüleme amaçları için seçin. ND 5.0, 105= 100.000'nin bir nötr yoğunluğunu temsil eder, yani 16,6 diyafram adımında bir ışık zayıflaması demektir!
• Bir teleskopun giriş açıklığı için cam Güneş Koruma Filtresi. Bu tür bir sağlam Güneş Filtresi, gerekli çapına bağlı olarak, kaliteli ise çok pahalı olabilir.
Bu filtrelerin montajı ve kullanımı sırasında şu noktalara dikkat edin:
• Bulunduğunuz yerde bulunan kişileri tehlikeler hakkında bilgilendirin, gözlemsiz bir şekilde birinin filtreleri kaldırmasını önlemek için.
• Özellikle çocuklara özel dikkat gösterin ve her zaman onları izleyin!
• Güneş koruma filtreleri sıkı ve güvenli bir şekilde monte edilmelidir, rüzgar veya mekanik bir sarsıntıyla düşmemelidir. Daha önce kullanılan birkaç kez kullanılmış bantla güvenmeyin!
• Bir gözlem aracını veya bir gözlem arasında başka bir gökyüzü bölgesine yönlendirin.
• Dürbün vizörlerinin kapatılmasını da unutmayın.
İlk kez kendim yaptığım Güneş filtresi "Astro-Solar" filminden yapılma görünüyor ancak henüz çok profesyonel değil. Düz film, teleskop açıklığına yerleştirildiğinde daha pürüzsüz hale geldi. Orta derecede kırışıklıklar görüntüyü çok az kötüleştirirken, gerilmelerden kaçınılmalıdır.
Bir kamera objektifi için olan bu filtre de "Astro-Solar" filtre filmi içeriyor, ancak sağlam bir çerçevede optimal bir şekilde yerleştirilmiş durumda.
Güneş gözlemi konusunda deneyim kazanmış olanlar için aşağıdaki araç gereçler düşünülebilir:
• ND 3.8 Düşürücü faktörlü fotografik filtre filmi (örneğin "AstroSolar"). Bu film, görsel filmin ND 5.0 faktörüne göre 12,6 diyafram durak daha fazla güneş ışığının geçmesine izin verir. Dolayısıyla, uygun gri filtrelerin eklenmesi ile uzun odak uzaklıklarında ve/veya küçük diyafram açıklıklarında bile pozlama süresi, hava hareketleri nedeniyle oluşan bulanıklıklardan kaçınmak için yeterince kısadır. Ek olarak, bir İnfrared/UV engelleme filtresi kullanmak kesinlikle gereklidir!
• Herschel prizması, aynı zamanda Herschel çıkıntısı olarak da adlandırılır. Bu optik cihaz sadece bir mercekli teleskop (Refraktör) ile kullanılabilir ve yüksek kaliteli bir Güneş gözlemi sağlar. Dezavantajı, cihazın göz tarafındaki ucuna takılmasıdır, bu durumda teleskobun içinde filtresiz Güneş enerjisi yoğunlaşır. Herschel prizması, gelen ışığın %95,4'ünü cihazdan çıkarırken kalan %4,6'sını gerekli kalan aydınlık için ek gri filtreler ile azaltabilir. Kullanılmayan ışınımın dışarı çıkmasını önleyen özel bir "ışık tuzak" ile tasarlanmış olan Baader-Planetarium Herschel prizması (http://www.baader-planetarium.de/sektion/s37/s37.htm#herschel) kesinlikle önerilir.
Her iki metodun uygulanmasında göz önünde bulundurulması gereken bir nokta, ek gri filtrelerin kullanılmaması durumunda Güneşin aydınlığı hala gözün zarar görebilecek kadar yüksek olmasıdır.
Bir Herschel prizması kullanımdayken. Sol ok, gereksiz ışığın prizmadan çıktığı yeri işaret eder. Yeni tasarımlar genellikle burada bir "ışık tuzak" bulundurur. Sağ ok, Güneş lekelerini detaylı olarak göstermek için teleskopun odak uzaklığını uzatan Barlow merceğin yerini gösterir.
Dijital kameralarda, sensörün büyük, filtresiz Güneş ışığı ve sıcaklığına maruz kalması durumunda zarar görebileceği unutulmamalıdır. Odaklanmış ve net bir Güneş görüntüsü sensöre kısa bir pozlama süresi içinde zarar verebilir, eğer bir koruma filtresi kullanılmıyorsa. Özellikle kompakt ve bridge kameralar, kapalı çekim görüntüsü oluşturmak için görüntü sensörünü kullanırken ve bu durum aynı şekilde dijital SLR kameralarında "canlı görünüm" modunda da geçerlidir. Bir tripod kullanımı durumunda tehlike artar, çünkü Güneş sensöre uzun bir süre aynı noktadan etki edebilir.
Bir fotoğraf makinesiyle, Güneşin fotoğrafının çekildiği bir manzara görüntüsü, ancak "canlı görünüm" fonksiyonundan mümkünse kaçınılarak elde edilebilir. Bir optik lens ile birlikte kullanılan bir Güneş filtresine sahip herhangi bir kamera sisteminin kullanımı güvenlidir.
Güneş'te Ne Görebiliriz?
Bu öğretici, astronominin bir konusu olarak sadece Güneş'i ele almaktadır. Güneş'in sadece süs eşyası veya "atmosferik öğe" olarak kullanıldığı ve Güneş üzerindeki detayların ön planda olmadığı tüm çekimler bu dışında tutulmuştur. Bu tür çekimler arasında Güneş battı mı doğdu mu türünden olan hemen hemen tüm fotoğraflar bulunmaktadır.
Uygun filtrelerle Güneş'e bakıldığında, öncelikle sözde Güneş lekeleri dikkat çeker. Tek başına veya gruplar halinde görünen bu lekeler, yaklaşık on bir yıllık bir döngüde, sıklıkları özellikle yüksek ya da düşük olacak şekilde belirir. Bu öğreticinin yayınlandığı tarih itibariyle (Aralık 2008), hemen bir Güneş lekesi en azda (2008) beklenirken, bir sonraki Güneş lekesi maksimumunun 2013 yılında olmasına beklenmektedir. Çok sayıda hafta ve hatta ay boyunca Güneş lekeleri tamamen görünmemiştir. Ancak yeni dönemin başlangıcında leke sıklığında artış beklenmektedir.
Bir Güneş lekesi minimumda olduğunda Güneş genellikle lekesiz görünür (solda, 26 Eylül 2008) ancak maksimuma yakınken lekelerle kaplı görünür (sağda, 27 Ekim 2003).
Güneş lekeleri, Güneş'in manyetik alanındaki anormalliklerin olduğu yerlerde oluşur. Burada Güneş'in normalde yaklaşık 5500°C sıcaklığında olan yüzeyi, yaklaşık 1000 derece kadar soğur. İzole bir şekilde değerlendirildiğinde, bir Güneş lekesi parlak olacaktır, ancak etrafındaki daha parlak alanlara göre koyu görünür. Bir Güneş lekesinin ömrü birkaç gün ile haftalar arasında değişir, ancak nadiren iki aydan fazla sürer. Güneş'in dönme süresi yaklaşık 27 günden biraz daha uzundur. Bu süre zarfında, Dünya da Güneş'in etrafındaki yörüngesinde hareket eder, durağan bir noktadan bakıldığında Güneş'in dönme süresi yaklaşık 25,4 gün olarak belirlenir.
Büyük Güneş lekeleri Dünya'nın büyüklüğünden çok daha büyüktür. Koyu bir çekirdek bölgesi (Umbra) ve daha açık bir halka bölgesi (Penumbra) olarak ayrılmıştır. Uygun koruma filtrelerine sahip bir gözlük kullanıldığında, optik yardımcılar olmadan yani büyütme olmaksızın bile lekeler kolayca fark edilebilir.
Güneş lekelerinin güncel durumunu bu web sitesinde bulabilirsiniz.
Güneş lekelerinin yanı sıra aşağıdaki fenomenler de gözlemlenebilir:
• Kenar karartılması
Güneş diskinin parlaklığı merkezde en yüksekken, kenara doğru azalır. Bu durumun nedeni, güneşin gaz benzeri yapısıdır, bu durumda ışınların kenardan geçmesi için güneş atmosferinin biraz daha uzun bir yol kat etmesi gerekmektedir.
• Granülasyon
Kaynayan su yüzeyindeki kabarcıklar gibi Güneş'te de "fokurdayan" yapılar oluşur. Bu yapılara "granül" denir. Bu oluşumların tümü, 75 ila 100 milimetre açıklığa sahip yüksek çözünürlüklü optiklerle fotoğraflanabilir. Çözünürlük yeterli değilse, "taneli" bir sonuç, granülasyonun bir işareti olabilir ve görüntü gürültüsü olarak yanlış yorumlanmamalıdır.
• Flares
Özellikle karartılmış Güneş kenarında olan filamentumsu ışımayanlar, flares olarak adlandırılır.
Bugüne kadarki tüm bu oluşumlar Güneş'in Fotosfer tabakasını etkiler, yani Güneş'in ışık ve enerjisinin büyük kısmını yaydığı tabaka. Bu tabakanın üzerinde soğandaki tabaka gibi olan Kromosfer bulunur, bu tabaka farklı yapılar içerir, örneğin protuberanslar olarak adlandırılan dev alevler. Kromosferi görebilmek veya fotoğraflamak için, H-Alpha filtreleri veya teleskopları gibi oldukça pahalı özel filtreler veya teleskoplar gereklidir. Bu filtrelerin zorlaştığı nokta, bu filtrelerin son derece dar bir dalga boyunu filtrelemenin gerekli olmasıdır. Filtrenin geçirdiği dar dalga boyu, 656,3 nanometrede, yani iyileştirilmiş hidrojenin kırmızı ışığında yer alan dalga boyundadır. H-Alpha enstrümanı ile kırmızı Güneş'i görmek muazzamdır: Özellikle hızla değişebilen yapıların görülebilir olduğu, protuberansların oluştuğu ve geliştiği hız, Güneş gözlemlerinde eşsiz bir "canlı deneyim" sunar. Bazı protuberanslar veya püskürmeler, flare'ler olarak adlandırılanlar, sadece birkaç dakika içinde görünümlerini dramatik bir şekilde değiştirebilir.
Çok daha fotogenik olan Güneş, bir Güneş tutulması sırasında olabilir. Bunun hakkında, "Astro ve Gökyüzü Fotoğrafçılığı" öğreti serisinin 8. bölümünde yer almaktadır.
Burada atlanmaması gereken bir konu, Güneş ışığının yansıma ve kırılma etkileridir. Bu tür etkiler, gökkuşağından, halkalar ve Güneş'in etrafındaki başka güneşler olan yansımalar arasında yer alır ve "Yeşil Flare"ye kadar uzanabilir. Bu tür olayların çeşitli yönleri hakkında bilgi veren mükemmel bir web sitesi http://www.meteoros.de'dir.
Güneş'in gökyüzündeki görünüşü, farklı uzaklıklardan dolayı hafifçe değişir ve ortalama olarak 32 dakika yay boşluğuna sahiptir, yani yaklaşık yarım derece (1 derece = 60 yay dakika). Güneş'in sensöre olan görünüm boyutu basit bir formülle hesaplanır:
Brennweite [mm] / 107.
Bir objektifin 400 milimetre brennweitesi olduğunda, Güneş sadece 3,7 milimetre büyük olurken, 1000 milimetre brennweiteyle 9,3 milimetrede büyür. Bir kameranın 1,6 kırpma faktörüne sahip yaklaşık 15 x 22 milimetre büyüklüğündeki bir sensörle birlikte tam ekran görünümü, 1600 milimetre odak uzaklığı gerektirirken bir Tam Kare Sensör ile 2500 milimetre gerektirir!
Boyut karşılaştırması: Güneş 400mm sol, 1500mm sağ odak uzaklığı ile çekildi. Bir aynasız kamera 15x22mm büyüklüğünde bir sensör (1,6 kat kırpma) kullanılırken. Her iki fotoğraf da kırpılmamıştır:
Eğer istenilen uzun odak uzaklığındaki bir objektif elinizde yoksa, bir alternatif olarak astronomik bir teleskop sunulur. Eğer açıklık önüne bir ön filtre takılırsa, ayna ve mercek teleskopları her türde uygun olurken, Herschel prizması kullanılırsa yalnızca bir mercek teleskop uygundur. Teleskop, iki inç çapında bir göz merceği bağlantı noktasına sahipse bir aynasız kamera bağlanabilir. Bu durumda yalnızca bir T2 adaptörü ve 2 inç bağlantı hücresi gereklidir. Her iki parça da yalnızca mekanik parçalardır, hiçbir optik içermez ve bu nedenle uygun fiyatlarla temin edilebilir.
Kamera, teleskop yerine bir göz merceğine takılırken, teleskopun optiği çekim optiği olarak hizmet verir.
Solda Canon-EOS-bayonet ile T2 adaptör, ortada 2 inç bağlantı hücresi:
2 inç bağlantı hücresi takılmış bir dijital aynasız kamera. Her iki parça da lens içermez.
2 inç bağlantı hücresi çoğu teleskopun göz mercek kısmına tam olarak uyar:
Eski ile yeni karşılaşıyor: 30 yıllık bir Unitron-Refraktör, motorlu takip olmadan kendi yapımı güneş filtresi (ön tarafta) ve takılı dijital aynasız kameraya sahip. Bu ekipman ile çekilen bir fotoğrafı, bu kılavuzun sonunda "Örnek Fotoğraflar" altında bulabilirsiniz.
Gerçek odak uzaklığını artırmak için lenslerde telekonvertör, teleskoplar için ise "Barlow lensleri" kullanılabilir.
Teknik Ekipman
Dijital aynasız kamera, uzun odaklı çekim optiği ve güvenli bir güneş filtresi dışında, ekipman aşağıdaki bileşenlerden oluşur:
• Sabit Tripod
Kullanılan çekim odak uzaklığı ne kadar uzunsa, tripodun istikrarı konusunda gereksinimler o kadar yüksek olur, titremeleri önlemek için. Astronomik teleskoplar da stabil bir montaj ve sert bir tripod üzerinde olmalıdır. Genellikle komple paket olarak satın alınan uygun fiyatlı teleskoplar, istikrar konusunda sık sık zayıf olduklarını gösterir.
• Kablo deklanşörü/Süre
Kablo deklanşörleri, kameranın dokunmadan tetiklenmesini sağlar, uzun odak uzaklıkları ile çalışırken kaçınılmaz olan titremeleri önler. Kablosuz uzaktan kumandalar da aynı işlevi yerine getirir.
Yöntem
Aşağıda, dijital aynasız kamera ve uzun odak uzaklıklı bir teleobjektif ile güneşi en ayrıntılı şekilde nasıl fotoğraflayabileceğinizi anlatmak istiyorum.
1. Temel Ayarları Yapma
Kameranın temel ayarları olarak şunlar tercih edilmelidir:
• Dosya Biçimi
RAW Biçimi, sonraki görüntü işleme için en iyi koşulları sunar, aynı zamanda JPG dosyalarının da alınması gerekmektedir. JPG dosyaları, bir çekim serisinden en net fotoğrafın daha sonra kolayca bulunmasını sağlar.
Bir Canon EOS 40D'de görüntü kalitesinin ayarlanması: Burada RAW biçimi seçilmiştir ve aynı anda fotoğraflar en iyi JPG biçimi kalitesinde ("L" için "Büyük") de saklanmaktadır.
• ISO Değeri
En düşük ISO Değeri (ISO 100) ile en iyi görüntü kalitesi ve en az elektronik görüntü gürültüsü sağlanır.
Bir Canon EOS 450D'de ISO 100 değerinin ayarlanması.
• Beyaz Dengesi
Manuel bir değere (örneğin Gün Işığı sembolü: Güneş) ayarlanması önerilir. Kullanılan güneş filtresinin kendi rengi gibi bir renk tonu oluşturabilir, ancak bu sonraki görüntü işlemede kolayca giderilebilir.
Bir Canon EOS 450D'de Gün Işığı (5200 Kelvin) ayarının yapılması.
• Pozlama Programı
Manuel ayar (M) yerine yeterince büyük bir Güneş görüntüsünde Kamera'nın zaman otomatik ayarı (Av ya da A) kullanılabilir. Önerilen ölçüm yöntemi Spot ölçümdür ve +1,5 ila +2 kademe Pozlama Düzeltmesi gereklidir:
Bir Canon EOS 450D'de Zaman Otomatik ayarının ("Av") yapılması.
• Ölçüm Metodu
Spot ölçümü (mevcut değilse: Seçici Ölçüm) ölçüm metodu ile Güneş diski güvenilir bir şekilde ölçülebilir.
Bir Canon EOS 450D'de ölçüm metodu "Spot ölçümü" seçimi.
• Pozlama düzeltme
Spot ölçüm ile alt pozlamayı önlemek için +1,5 veya +2 pozlama düzeltmesine ihtiyaç vardır (otomatik değere karşı).
Otomatik pozlama düzeltmesi için artı bir buçuk adım (EOS 450D).
• Diyafram
Objektifin en büyük diyafram açıklığından (yani en küçük diyafram numarası) başlayarak bir veya iki durak kapatılması kötü bir fikir değildir. Hafif bir daralmanın nedeni, çoğu objektifin maksimum görüntü kalitesine ancak bu durumda ulaşmasıdır. Ayrıca, net derinlik biraz artar ve en iyi odak noktasının bulunmasını biraz azaltır. 
Canon EOS 450D'nin ekranı: Ok diyafram ayarını 1:8.0'de gösterir. Kullanılan lensin "ışık gücü" (ayarlanabilir en küçük diyafram değeri) 1:4.5'tir, ancak görüntü kalitesini artırmak için bir buçuk adım kapatılmıştır.
• Ayna Kilitleme
Bu ayar, kameranın aynasının çarpmaları engellemek içindir. Uzun odak uzaklıkları kullanırken bu ayarından her zaman yararlanın! Deklanşöre ilk basış sadece aynayı kaldırır. Sonrasında, sarsıntıların gevşemesinden sonra ikinci bir basışla (kablo) deklanşörle pozlama yapın. 
Ayna kilitli (EOS 40D).
• Görüntü Sabitleyici
Bir tripod kullandığınızda varsa bir görüntü sabitleme mekanizmasını en iyi şekilde kapatın.
Kapatılmış Görüntü Sabitleyici.
2. Kayıt Yapma
Fotoğraf çekimi ve ardından gelen görüntü işleme süreci, genel olarak Ay fotoğraflarındaki ile aynıdır. "Ayı Fotoğraflama" serisinin 5. öğesi ayrıntılı şekilde bu konuyla ilgilenmekte ve gerektiğinde başvurulmalıdır. Burada önemli noktalara odaklanmak istiyorum.
"Sonsuz" a tam netleme güneş fotoğrafının başarılı olması için önemli bir gerekliliktir. Bir fotoğraf lensi kullanıyorsanız, otomatik odaklama işe yarar olmalıdır, çünkü güneş kenarı veya belirgin bir leke grubu için yeterince kontrast sunar. Otomatik odaklama çalışmazsa, örneğin bir teleskop kullanıyorsanız, manuel olarak netleme yapmanız gerekir. Bu işlemi en yüksek özenle yapmalısınız.
Manuel netleme yapmanın en iyi ve en güvenli yolu bazı DSLR kameralarda bulunan "Canlı Görünüm" fonksiyonunu kullanmaktır. Canlı Görünüm olmayan modellerde, en büyük büyütmede kameranın ekranında tek tek kontroller yaparak odak kontrol edilebilir.
Sonraki adımda doğru pozlama, yani uygun pozlama süresi seçimi konusuna girilir. Burada geçerli olan:
Mümkün olduğunca yeteri kadar, ancak güneş merkezini aşırı pozlamadan.
Olumsuz pozlanmış bölgelerin geri bakımından kaynak alarak kameranızı yapılandırın, dikkat edin, aşırı pozlanmış bölgelerin üzeri çıkacak şekilde aydınlatılır. 
EOS 40D'nin etkinleştirilmiş Aşırı Pozlama Uyarısı, geriye bakarken tamamen doygunlaşan görüntü parçalarını siyah yanıp söner şekilde gösterir.
Histogram, pozlamayı kontrol etmek için kullanılabilir. Güneşin temsil ettiği "veri tepesi" mümkün olduğunca sağa yerleştirilmelidir, ancak sağ tarafı "vurmadan". Alt pozlama durumlarında, veri tepeleri sola, aşırı pozlamada ise sağa kaydırılır.
Alt pozlamalı bir güneş fotoğrafı örneği. Histogramların "veri tepeleri" sola kaymış ve sağ çubuğun (üst ok) çok öncesinde bitmiştir (alt ok). Görüntü işlemiyle fotoğraf aydınlatılabilir, ancak görüntü gürültüsü artırılmış olur.
Aşırı pozlanmış güneş fotoğrafı örneği. Burada histogramların "veri tepeleri" sağ tarafta (sağdaki kırmızı ok) vurmuştur, ayrıca tam doygunlaşan görüntü alanı (güneş merkezi) siyah yanıp söner (sol ok). Aşırı pozlamadan kaçınılmalıdır. 
Bu doğru pozlanmış çekim, "veri tepelerinin" en sağa kadar uzandığını ancak maksimum doygunlaşma değerlerine ulaşmadığını gösterir - güneş yüzeyinin tüm bölgeleri yapılara sahiptir. Histogramların aşırı solundaki pik görüntülenen siyah gökyüzünü temsil eder. 
Netlik ve pozlama uyumlu olduğunda, bir dizi fotoğraf çekin. Tek bir fotoğrafta, düşük bir görüş (hava kararsızlığı) anına rastlama riski yüksektir ve bu nedenle fotoğraf optimal netliğe sahip olmayabilir. Aramacıda bazen kötü bir görüşün, güneş kenarının kaynayacak gibi göründüğü görülebilir. Kullanılan odak uzunluğu ne kadar uzunsa, bu kötü görüşün fotoğrafları bozma tehlikesi de o kadar büyük olur. Gündüzleri genellikle büyük hava türbülansları fark edilir, ancak gün boyunca dalgalanmalara tabidirler. Öğlen vaktinden yaklaşık iki veya üç saat öncesinde ve sonrasında scharp güneş fotoğrafları için en iyi zamanlar olabilir.
Görüntü İşleme
İlk olarak çekim serisinden en net fotoğraf seçilmelidir. Bunun için JPG dosyalarını kullanmanızı öneriyoruz, çünkü bunlar daha hızlı açılıp karşılaştırılabilir. Photoshop'ta, her bir dosyayı birer birer görüntüleyin ve netliği her zaman %100 görünümünde değerlendirmeniz gerektiğini unutmayın (Görünüm>Gerçek Piksel, kısayol Ctrl+Alt+0).
Netlik değerlendirmesini resmin küçük bir bölümüyle sınırlamayın. Havanın hareketliliği (seeing) nedeniyle özellikle uzun odak uzaklıklarında kısmi bulanıklıklar oluşabilir. Bu nedenle en iyi netliğin tüm resim alanında olduğu tek bir çekimi bulmanız gerekmektedir.
Bu iki güneş lekesi çekimindeki odak ayarları aynıdır! Solda, hava hareketliliği nedeniyle netliğini kaybetmiş bir tek kare gözükmektedir. Sağdaki fotoğraf ise iyi bir "seeing" anında çekilmiştir.
Resim seçimi yapıldıktan sonra seçilen güneş çekiminin RAW dosyasını Photoshop'ta açın:
Adobe Camera Raw'ın başlangıç ekranı: Göze çarpan bir kırmızı ton, RGB histogramında da görülebilir (ok). Bu neden, kullanılan güneş filtresinin kendi renginden kaynaklanmaktadır.
RAW formatı, veri kaybı olmadan güneşin nötr rengini ayarlamak için olanak sağlar. Sol üst köşedeki Damga (Beyaz Dengesi Aracı) na tıklayın, ardından güneş yüzeyine tıklayın:
Beyaz Dengesi Aracının seçimi (sol, üst ok) ve ardından güneş yüzeyine tıklamanız (ortalama ok), doğal renk verir. Ardından, RGB histogramının da dengeli bir sonuç gösterdiğini göreceksiniz (sağ, üst ok).
RAW dönüşümündeki son işlem resmi keskinleştirmek olacaktır. Bunun için dialog kutusunun solundaki üçüncü sıradaki Detaylar: a tıklayın:
"Miktar" ve "Yarıçap" kaydırıcılarını hareket ettirerek netleştirmeyi yapmadan önce, ilk önce görüntüyü %100 görünüme yakınlaştırın (sol ok) ve ardından ilginç bir bölgeye, burada bir grup güneş lekesi üzerine kaydırın.
Ardından, resmi Resmi Aç düğmesine tıklayarak açın.
RAW dönüşümünün sonucu şimdiden tatmin edici olabilir.
Şimdi gerektiğinde başka küçük kozmetik değişiklikler yapılabilir, bu değişiklikler giriş dosyanın özelliklerine bağlıdır. Örneğimde kontrastı artırmak istiyorum. Bunun için Görüntü>Uyumlar>Ton Eğrisi... komutunu kullanarak aşağıdaki şekilde ton eğrisini ayarlayacağım:
Bir "S" harfine şeklinde ton eğrisini eğerek kontrast artar: Koyu ton değerleri azalır (sol ok) ve yüksek ton değerleri hafifçe artar (sağ ok).
İşte kontrast artırma sonucu:
Artan görüntü kontrastıyla güneş lekeleri daha belirgin hale gelir ve güneşin kenar karartması daha belirgin hale gelir.
Son adımda, hala hafif kırmızı tonun varlığını gidermeye karar verdim, çünkü kırmızı renk güneşle hiç uyumlu değil. Photoshop'ta, Görüntü>Uyumlar>TonÜSättigung...: komutunu kullanarak renk tonunu değiştirdim:
Çekimim renk tonu değişikliğinden faydalandı (üst ok), "Renklendirme" seçeneği işaretlenmelidir.
Kesilme işleminin ardından nihai sonuç. Bu güneş fotoğrafı, 28 Mart 2008'de Canon EOS 400D ile çekildi ve 1650 milimetre etkili odak uzunluğuna sahip bir teleskopa bağlandı. Diyafram 1:10 ve ISO 100'de pozlama süresi 1/1500 saniye idi. Işık sönümlemesi için bir Herschel prizması kullanıldı.
H-Alpha Çekimleri İçin Özel Durum
Güneşi H-Alpha ışığında, yani kromosferde gözlemlemenin keyifli bir yanı, bu amaçla teleskoba takılabilen özel filtrelerle donatılmış teleskoplar sunulmasıdır. Alternatif olarak, içerisine gerekli filtrelerin sabit olarak yerleştirildiği H-Alpha teleskopları da mevcuttur ve kullanımlarında özellikle güvenilirdir.
Önümüzdeki ilk resim, görünür fotosferle çekilmiş bir güneş resmidir, 28 Mart 2008 tarihinde oluşturulmuştur:
Fotosfer, güneş lekeleri ve kenar karartma dışında, güneşin yüzeyindeki taneli yapıyı gösteren bir işarettir.
Buna karşılık, doğru şekilde hizalanmış bir H-Alpha filtresi aracılığıyla çekilen bir fotoğraf karşılaştırıldığında. Bu resim sadece bir saat sonra oluşturuldu:
En büyük güneş lekeleri bu görüntüde de görülebilir, ancak kromosfer tamamen farklı bir yapıya sahiptir. Temel yapı, granülasyondan çok daha büyüktür ve aktif bölgeler, özellikle leke bölgelerinde, parlak alanlar olarak belirir. Ne yazık ki, bu günde sadece çok küçük bir protuberans (üstte, solda, "11 saat" bölgesinde, güneş diskinin bir saati gibi düşünüldüğünde) bulunmaktaydı. Resmin sağ üst kısmından, bir iplik gibi uzanan bir nesne göze çarpmaktadır. Bu, bir filament olarak da adlandırılan bir büyük protuberanstır.
H-Alpha filtrelerinin üretimi son derece zahmetli olduğundan, yüksek bir maliyetleri vardır. Giriş seviyesi küçük kompakt teleskoplar sağlarlar, bunlar yaklaşık 600 Euro'ya satılmaktadır. Üst noktada, fiyat skalası beş basamaklı rakamlarla sona erer …
H-Alpha ön filtre ile birlikte bir mercek teleskop. Filtre iki bileşenden oluşur - ikinci bir filtre göz tarafına monte edilir.
H-Alpha filtresinin görevi, ışığın sadece tek bir dalga boyuna seçici olarak geçmesini sağlamaktır. Oluşan görüntü derin kırmızı ve sıkı monokromiktir. Bu durum, dijital SLR kameraların pozlama ölçüm sistemini ve renk sentezini büyük zorluklarla karşı karşıya bırakır, çünkü bu tür aşırı durumlar için tasarlanmamışlardır. Pozlama dolayısıyla deneme yanılma yoluyla manuel olarak belirlenmelidir. Ayrıca vizördeki netleme işlemi de kolay bir görev değildir, çünkü gözümüz de aşılmış olur.
Görüntü işlemede pratik, oluşan fotoğraftan önce siyah beyaz bir resim yapmaktır, daha sonra - kişisel tercihe bağlı olarak - yeniden renklendirilir. Buna ilişkin bir kılavuz, aşağıdaki internet sitemde yayınlanmıştır:
http://www.astromeeting.de/halpha.htm
Örnek Çekimler
Bu fotoğrafı çekerken, sadece 75 milimetre açıklığa sahip ancak 1200 milimetre odak uzunluğuna sahip 30 yıllık bir Refraktör kullanıldı. Ön tarafta AstroSolar Filtre Kağıdından yapılmış bir güneş filtresi, arkada bir Canon EOS 20Da bulunmaktadır. Poz süresi ISO 100'de 1/125 saniyedir. Solda yukarıda teleskop silüeti gösterilmekte olup, motorlu takip sistemi bulunmamaktadır. Sağ üstte bir güneş lekesi grubunun büyütülmüş görünümü ve isimlendirilmesi yer almaktadır:
9 Temmuz 2005 tarihinde, 80 milimetre açıklığa ve 600 milimetre odak uzunluğuna sahip küçük, ancak modern bir teleskop (Skywatcher ED 80) kullanılarak bu çekim elde edildi. Herschel prizması güneş filtresi olarak kullanıldı ve 2 katlık Barlow Lens ile odak uzunluğu ikiye katlandı. Canon EOS 20D ISO 100'de yer aldı ve poz süresi 1/350 saniyeydi. Artık tanınan fenomenlerin yanı sıra sağ üst köşede net bir şekilde açık alanlar görülebilmektedir.
Son derece küçük bir enstrümanla bile Güneş'in granülasyonunu açıkça gösteren bu büyük resmin bir parçasıdır.
Büyük bir mercek teleskopunun kullanıldığı bu detay çekiminde, açıklık 155 milimetre ve özel bir Barlow Lens ile 5 metre odak uzunluğuna sahiptir. Herschel prizması ve Canon 20D ISO 100 ile birlikte kullanıldı. Fotoğraf, büyük Güneş lekesi "NOAA 786" 'nın batıdaki güneş kenarından son görüldüğü 13 Temmuz 2005 tarihinde çekildi, Güneş dönmesi nedeniyle kaybolmadan önce son kez görüldü. Bu leke, Dünya'dan daha büyüktür. Sağ tarafta görülen daha küçük lekenin koyu çekirdeği, Dünya'nın büyüklüğüne sahiptir.
Beni bu fotoğrafta büyüleyen şey, batan güneşe neredeyse bir yüz veren bulutlar değildir. Çıplak gözle bile seçilebilen, Güneş'in üst kenarına yakın büyük bir güneş lekesidir. Güneşin parlaklığı, yatay konumu nedeniyle o kadar azalmıştı ki, filtrenin kullanımı olmadan bile kısa bir süre için içine güvenle bakılabiliyordu. Bu fotoğraf, etkili 600 milimetre odak uzunluğuna sahip bir teleskopla çekilen bir çekimin yakın bir görüntüsüdür.
Dikkat: Tüm resim örnekleri, öğreticide açıklanan şekilde oluşturulmuştur.
Sıradaki bölüm olan Bölüm 7: "Ay Tutulmalarını Fotoğraflamak" ile devam edecektir.
